Page 121 - kpi20761
P. 121
120
๑.๒.๒.๒ กฎหมายแรงงานไทยกับอนุสัญญาที่ยังไม่ได้
ให้สัตยาบัน
หากพิจารณาจากจ�านวนของอนุสัญญาทั้งหมดที่ ILO ได้บัญญัติขึ้น
ก็อาจเห็นได้ว่ายังมีอนุสัญญาอีกหลายฉบับที่ประเทศไทยยังสงวนท่าที
ในการให้สัตยาบัน ซึ่งอาจมาจากข้อจ�ากัดบางประการที่เป็นเรื่องภายใน
ประเทศ (ข) หรืออาจเป็นอนุสัญญาเชิงเทคนิคที่การให้สัตยาบันย่อมน�ามา
ซึ่งพันธะในการแก้ไขปรับปรุงบทบัญญัติและแนวปฏิบัติภายในที่ไม่ก่อให้
เกิดประโยชน์ต่อการบริหารจัดการแรงงานของประเทศไทยในภาพรวม
เท่าใดนัก ในทางกลับกันอาจท�าให้เกิดการสิ้นเปลืองการใช้ทรัพยากร เพราะ
เป็นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับแรงงานส่วนน้อยหรืออาจแทบจะไม่เกี่ยวข้องเลย
ดังนั้น การพิจารณาความสอดคล้องของบทกฎหมายแรงงานไทยกับ
อนุสัญญาที่ประเทศไทยยังไม่ได้ให้สัตยาบัน จะเน้นเฉพาะอนุสัญญา
ในกลุ่มอนุสัญญาแกนเท่านั้น เพราะเป็นอนุสัญญาที่โดยเนื้อหาเกี่ยวข้อง
สัมพันธ์กับสิทธิแรงงานพื้นฐานอันเป็นแก่นส�าคัญของการใช้แรงงานอย่าง
เป็นธรรม ซึ่งในเชิงรูปแบบ ILO ได้ให้ความส�าคัญเป็นพิเศษดังจะเห็นได้
๑๕๒
จากการประกาศจัดกลุ่มอนุสัญญา และในทางปฏิบัติที่มีการก�าหนด
กระบวนการพิเศษไว้เพื่อก�ากับดูแลการปฏิบัติหลักการในอนุสัญญาแกน
๑๕๓
บางฉบับ ดังนี้ คณะผู้วิจัยเห็นว่าการพิจารณาความไม่สอดคล้อง
ของกฎหมายไทยกับอนุสัญญาของ ILO จึงควรจ�ากัดกรอบการพิจารณา
ไว้แต่เพียงอนุสัญญาในกลุ่มอนุสัญญาแกนนั่นเอง (ก)
๑๕๒ โปรดศึกษาย่อหน้าที่ ๗๓
๑๕๓ โปรดศึกษาย่อหน้าที่ ๗๖
inside_ThLabourLaw_c1-2.indd 120 13/2/2562 16:24:13
