Page 153 - kpi20440
P. 153

การประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า    153
                                                                                         ครั้งที่ 20 ประจำาปี 2561
                                                                               ประชาธิปไตยไทย: ก้าวย่างเพื่อการพัฒนา




                  เรียกร้องการแก้ปัญหาจากรัฐบาล แต่วัฒนธรรมแบบไพร่ฟ้าก็โน้มน้าวให้ประชาชนส�านักในความเป็นพลเมือง

                  ยอมรับอ�านาจที่ชอบธรรมของผู้ปกครองท�าให้รัฐบาลไม่ต้องเผชิญกับการเรียกร้องหรือการมีส่วนร่วมที่ล้นเกิน
                  “วัฒนธรรมแบบพลเมือง” จึงเอื้อต่อระบอบการปกครองที่มีเสถียรภาพและเป็นประชาธิปไตย


                          ด้านเหตุปัจจัย และที่มาของวัฒนธรรมทางการเมือง นักรัฐศาสตร์มักจะให้ความส�าคัญกับกระบวนการ

                  กล่อมเกลาทางการเมือง (political socialization) ในฐานะของเหตุปัจจัยที่มีผลต่อวัฒนธรรมทางการเมือง
                  กล่าวคือ มองว่า วัฒนธรรมทางการเมืองของผู้คนในสังคมจะเป็นแบบใดขึ้นอยู่กับกระบวนการเรียนรู้ และปลูกฝัง

                  อบรม หรือการหล่อหลอมกล่อมเกลาทางการเมืองที่คนในสังคมเรียนรู้ผ่านฉากต่าง ๆ และถ่ายทอดสืบต่อกันมา
                  กระบวนการเรียนรู้และอบรมกล่อมเกลาทางการเมืองจะมีผลต่อการปลูกฝังให้เกิดความรับรู้ ความรู้สึก

                  การประเมินค่า และการปฏิบัติตามจนกลายเป็นแบบแผนที่เรียกว่า วัฒนธรรมทางการเมือง กระบวนการกล่อมเกลา
                  ทางการเมืองจะเกิดขึ้นโดยฉากด้านบริบทแวดล้อมทางการเมืองและสื่อหรือตัวกลางต่าง ๆ ที่จะหล่อหลอม

                  กล่อมเกลาบุคคลตั้งแต่เยาว์วัยจนถึงเป็นผู้ใหญ่จนมีแบบแผนพฤติกรรม ความโน้มเอียงและเกิดโลกทัศน์ทาง
                  การเมืองขึ้นมา สื่อและตัวกลางที่มองกันว่ามีผลส�าคัญ เช่น ครอบครัว โรงเรียน เพื่อนฝูง อาชีพ กลุ่มหรือองค์กร

                  ที่สังกัด สื่อมวลชน ฯลฯ เหตุปัจจัยเหล่านี้มักจะเป็นตัวแปรต้นที่งานศึกษาวัฒนธรรมทางการเมืองมักก�าหนด
                  และทดสอบความสัมพันธ์กับแบบของวัฒนธรรมทางการเมือง หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่ง กระบวนการกล่อมเกลา

                  ทางการเมืองผ่านบริบทแวดล้อมทางการเมืองและสื่อหรือตัวการเป็นที่มาของวัฒนธรรมทางการเมือง  9




                  3. ข้ออภิปรำยถกเถียงต่อ “The Civic Culture” และ


                  มุมมองใหม่ ๆ ต่อกำรสร้ำง “พลเมืองเข้มแข็ง”




                          ในส่วนนี้จะพิจารณาให้เห็นถึงแนวคิดวัฒนธรรมทางการเมืองและการศึกษาซึ่ง Almond และ Verba
                  บุกเบิกไว้ตั้งแต่ราวทศวรรษ 1960 ผ่านงานเขียนส�าคัญเรื่อง The Civic Culture และการเสนอตัวแบบวัฒนธรรม

                  ทางการเมืองแบบพลเมืองดี ว่าพัฒนาการไปอย่างไรบ้างมีข้อถกเถียงและข้อเสนออะไรใหม่ ๆ อย่างไรบ้าง


                          ดังที่กล่าวมาแล้วว่า การศึกษาของ Almond และ Verba เรื่อง Civic Culture ได้ใช้หลักในทาง
                  ทฤษฏีในการศึกษาเรื่องนี้เพื่ออธิบายเสถียรภาพของประชาธิปไตย หัวใจส�าคัญของแนวการศึกษาวัฒนธรรม

                  ทางการเมืองก็คือ การเสนอว่า การมีระบอบประชาธิปไตยในเชิงโครงสร้างหรือรูปแบบ แต่รูปแบบทางการเมือง
                  ของประชาธิปไตยจะต้องมีวัฒนธรรมทางการเมืองที่สอดคล้องกันไปด้วย Almond และ Verba มองว่า

                  วัฒนธรรมทางการเมืองเป็นเหตุส�าคัญที่หนุนน�าเสถียรภาพทางการเมืองแบบประชาธิปไตย รัฐบาลประชาธิปไตย
                  ที่มีประสิทธิภาพและเสถียรภาพขึ้นอยู่กับความโน้มเอียงซึ่งประชาชนต้องมีต่อระบบการเมืองในลักษณะของ

                  “วัฒนธรรมแบบพลเมือง”




                  9   ดูเพิ่มเติมใน พรศักดิ์ ผ่องแผ้วและพลศักดิ์ จิรไกรศิริ (บรรณาธิการ), เพิ่งอ้าง.
   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158