Page 55 - kpi19842
P. 55
“กระบวนการเป็นผู้น าแบบทางการและการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวไทยภูเขา กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์
ชาวไทยภูเขา อ าเภอคลองลาน จังหวัดก าแพงเพชร” โดย โอกามา จ่าแกะ ผศ.ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์ ชลกานดาร์ นาคทิม
Holloway (1959) กล่าวว่า การปกครองท้องถิ่น หมายถึง องค์การที่มีอาณาเขตแน่นอน
มีประชากรตามหลักที่ก าหนดไว้ มีการบริหารการคลังของตนเอง และมีสภาท้องถิ่นที่มีสมาชิกที่ได้รับการ
เลือกตั้งจากประชาชน
Clark (1957) การปกครองท้องถิ่น หมายถึง หน่วยการปกครองที่มีหน้าที่รับผิดชอบ
เกี่ยวข้องกับการให้บริการประชาชนในเขตพื้นที่หนึ่งพื้นที่ใดโดยเฉพาะ และหน่วยการปกครองส่วนท้องถิ่น
นี้อยู่ในความดูแลของรัฐบาลกลาง
Mongtagu (1984) การปกครองท้องถิ่น หมายถึง หน่วยการปกครองท้องถิ่นได้มีการเลือกตั้ง
โดยอิสระเพื่อเลือกผู้ท าหน้าที่ในการบริหารการปกครองท้องถิ่น ซึ่งมีอ านาจอิสระและความรับผิดชอบโดย
ปราศจากการควบคุมของหน่วยการบริหารราชการส่วนกลางหรือภูมิภาค แต่ทั้งนี้หน่วย
การปกครองท้องถิ่น ยังต้องการในบทบังคับว่าด้วยอ านาจสูงสุดของประเทศ ซึ่งไม่ได้เป็นรัฐอิสระใหม่
ประทาน คงฤทธิศึกษาการ (2524) นิยามว่า การปกครองท้องถิ่นเป็นระบบการปกครอง
ที่เป็นผลสืบเนื่องมาจากการกระจายอ านาจทางการปกครองของรัฐ และโดยนัยนี้จะเกิดองค์การท าหน้าที่
ปกครองท้องถิ่นโดยคนในท้องถิ่นนั้นๆ องค์การนี้จัดตั้งและถูกควบคุมโดยรัฐบาล แต่ก็มีอ านาจในการ
ก าหนดนโยบายและควบคุมให้มีการปฏิบัติให้เป็นไปตามนโยบายของตนเอง
โกวิทย์ พวงงาม (2552) ได้สรุปสาระส าคัญของการปกครองท้องถิ่น ดังนี้
1) การปกครองส่วนท้องถิ่น หมายถึง การปกครองของชุมชนหนึ่ง ซึ่งชุมชนเหล่านั้นอาจ
แตกต่างกันในด้านความเจริญ จ านวนประชากรหรือขนาดของพื้นที่ เช่น หน่วยการปกครองท้องถิ่นไทย
จัดเป็นกรุงเทพมหานคร เทศบาล องค์การบริหารส่วนจังหวัด องค์การบริหารส่วนต าบล และเมืองพัทยา
2) หน่วยการปกครองท้องถิ่นจะต้องมีอ านาจอิสระ ในการปฏิบัติหน้าที่ตามความเหมาะสม
กล่าวคือ อ านาจของหน่วยการปกครองท้องถิ่น จะต้องมีขอบเขตพอสมควร เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อการ
ปฏิบัติหน้าที่ของหน่วยการปกครองท้องถิ่นอย่างแท้จริง หากมีอ านาจมากเกินขอบเขตหน่วยการปกครอง
ท้องถิ่นนั้นก็จะกลายสภาพเป็นรัฐอธิปไตย ซึ่งเป็นผลเสียต่อความมั่นคงของรัฐบาล อ านาจท้องถิ่นนี้มี
ขอบเขตที่แตกต่างกันไปตามลักษณะความเจริญและความสามารถของประชาชนในท้องถิ่นนั้น รวมทั้ง
นโยบายของรัฐบาลในการพิจารณาระดับการกระจายอ านาจให้หน่วยการปกครองท้องถิ่นตามความ
เหมาะสม
3) หน่วยการปกครองท้องถิ่นจะต้องมีสิทธิตามกฎหมายที่จะด าเนินการปกครองตนเอง
ซึ่งสิทธิตามกฎหมายแบ่งได้เป็น 2 ประเภท คือ
3.1) สิทธิที่จะตรากฎหมายหรือระเบียบข้อบังคับต่างๆ ขององค์กรปกครองท้องถิ่นเพื่อ
ประโยชน์ในการบริหารตามหน้าที่และเพื่อใช้บังคับประชาชนในท้องถิ่นต่างๆ เช่น เทศบัญญัติ ข้อบังคับ
ต าบล
54
