Page 44 - kpi19842

“กระบวนการเป็นผู้น าแบบทางการและการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวไทยภูเขา กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์
ชาวไทยภูเขา อ าเภอคลองลาน จังหวัดก าแพงเพชร” โดย โอกามา จ่าแกะ ผศ.ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์ ชลกานดาร์ นาคทิม

ดังที่ F. Barth กล่าวว่า บริบทที่อยู่ระหว่างชุมชนเปิดกับปิด จุดนี้จะมีการ Hybrid ที่มีการสร้างอัตลักษณ์ที่
เลื่อนไหลและมีหลายอัตลักษณ์

ความเป็นชาติพันธุ์เป็นเรื่องที่สมมุติขึ้น เพื่อใช้ในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่ม ดังนั้น
ในสังคมพหุวัฒนธรรมได้น าความแตกต่างทางชาติพันธุ์ มาใช้ในการปฏิบัติทางสังคมที่มีการปฏิสัมพันธ์

ระหว่างกลุ่ม ซึ่งขึ้นอยู่กับบริบทและเงื่อนไข ฉะนั้นในสังคมประชาธิปไตยต้องยอมรับและเคารพความ

แตกต่างระหว่างกัน ความแตกต่างในที่นี้ต้องไม่ใช่การหาความได้เปรียบ แต่ต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของ
ความเสมอภาค

2.2.2 พหุวัฒนธรรม (Multiculturalism)

สืบเนื่องจากความหลากหลายในความเป็นพลเมือง ก็คือ ความหลากหลายทางวัฒนธรรม
และมักเกี่ยวข้องกับกระบวนการผสมผสานทางวัฒนธรรม (assimilation) ที่ถูกน ามาใช้ในกระบวนการ

สร้างชาติ โดยมีความพยายามที่จะสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันในวัฒนธรรมเดียว เช่น ในประเทศไทยมี
ความพยายามใช้การสร้างความเป็นไทย (thai-ification) มาโดยตลอด หลังจากมีความล้มเหลวใน

กระบวนการสร้างชาติให้มีความเป็นหนึ่งเดียวในอดีตจนกลับกลายเป็นการสร้างข้อขัดแย้งที่รุนแรงจนเกิด

เป็นปัญหา ก็ต้องหันมายอมรับในความหลากหลายทางวัฒนธรรม เช่น เหตุการณ์ในภาคใต้ที่มีความขัดแย้ง
อย่างชัดเจนโดยความพยายามของกลุ่มผู้ก่อการที่ผูกโยงให้เป็นประเด็นด้านความไม่เท่าเทียมทางด้าน

การเมืองการปกครอง และการเรียกร้องถึงความเป็นเอกภาพของกลุ่มชาติพันธุ์ของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ประเด็นด้านศาสนาได้ถูกน ามาเป็นประเด็นที่อ้างได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้เพราะกลุ่มชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มย่อม

มีระบบสังคม การปกครอง ความเชื่อ ศาสนา และภาษาของตน และเป็นการยากที่จะท าให้กลุ่มชาติพันธุ์

นั้นๆ ละทิ้งความเป็นตัวตนเดิมของตนมารับเอาซึ่งวัฒนธรรมของผู้มีอ านาจผ่านกระบวนการผสมกลมกลืน
นี้ หรือในกรณีภาคเหนือการที่รัฐพยายามเข้าไปส่งเสริมการเรียนรู้หนังสือไทยและการมีโครงการธรรม

ทายาทเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา ก็ล้วนแต่มีวัตถุประสงค์ในการผนึกและต้องการมีอิทธิพลที่เหนือว่าใน
ฐานะเป็นผู้ปกครอง (Dominator) (อมรา พงศาพิชญ์. 2541)

ดังนั้น ในการศึกษาแบบพหุวัฒนธรรม คือ การศึกษาซึ่งให้ค่าแก่ความเป็นพหุนิยมทาง
วัฒนธรรมและทัศนะที่ว่า โรงเรียนควรจะเป็นหน่วยหลอมละลายความแตกต่างทางวัฒนธรรมนั้น ได้รับ

การปฏิเสธออกไป และเสนอว่า ควรมีความอดทนอดกลั้นต่อพหุนิยมทางวัฒนธรรม และให้ตระหนักว่า
ความหลายหลายทางวัฒนธรรมนั้นคือความเป็นจริงในสังคมและการศึกษาแบบนี้ก็ยิ่งย้ าว่าความ

หลากหลายทางวัฒนธรรมนี้เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าซึ่งควรจะรักษาไว้ และขยายกว้างออกไป

การรับรองพหุนิยมทางวัฒนธรรมก็คือการรับรองหลักเกณฑ์ว่า ไม่มีต้นแบบเพียงแบบเดียว

พหุนิยมทางวัฒนธรรมเป็นมากกว่าการปรับตัวชั่วคราว เพื่อที่จะท าให้ชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์และ

เชื้อชาติสงบลง มันเป็นแนวคิดที่มุ่งหมายจะไปสู่ความรู้สึกตระหนักถึงการด ารงอยู่และความเป็นหนึ่ง

43