Page 59 - kpi18630
P. 59
น�้าอัดลม น�้าผลไม้หลากรส ล้วนแต่ของดีๆ ทั้งนั้น ป้าพิณคงเก็บไว้กินเอง ขณะริน
น�้าองุ่นใส่แก้ว ผมนึกสมน�้าหน้า ที่แกโดนต�ารวจจับไปคาดโทษเสียบ้าง
“นังพิณมันให้ยายกินแต่น�้าเปล่า ถ้ามันรู้ว่ายายแอบกินน�้าหวาน มันก็เอา
แต่บ่นๆ ขี้เกียจฟัง” ยายพรเลื่อนแก้วน�้าผลไม้ออกห่างตัว
ผมนึกสงสารยายพรที่กลัวป้าพิณลนลาน ถ้ามีโอกาสคุยกันบ่อยๆ ผมจะ
ยุให้แกลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิ์ อย่างน้อยก็ควรบอกลุงพจน์กับป้าแพรว ซึ่งเป็น
เจ้าของเงินให้รับรู้พฤติกรรมของป้าพิณบ้าง แต่วันนี้ผมมีธุระ จึงไปรินน�้าอุ่นใน
กระติกมาให้แต่โดยดี แล้วก็สังเกตเห็นว่าสองมือของยายพรสั่นเทา หยิบจับช้อนไม่
ถนัด เม็ดข้าวร่วงหล่นลงไปกองเรี่ยราดอยู่บนพื้นห้อง ผมเลยต้องป้อนให้แกเหมือ
นเด็กๆ
เมื่อหญิงชรากินข้าวอิ่ม ผมรีบเก็บจานไปล้าง ออกมาอีกทีเห็นยายพรเลือก
ยาในกล่องอย่างงกๆ เงิ่นๆ พอเงยหน้าเห็นผม แกก็บอกให้จัดยาชนิดที่เขียนว่ากิน
หลังอาหารให้ด้วย เพราะแกมองตัวหนังสือไม่เห็น ผมเพิ่งรู้ว่าคนเราพอแก่ตัวลง
ต้องกินยามากมายขนาดไหนเพื่อยื้อลมหายใจ
“ยาพวกนี้แก้โรคอะไรบ้างครับ” ผมชวนคุยด้วยเสียงอันดัง
“เบาหวาน ความดัน หัวใจ ไขมัน ยาถ่าย ยานอนหลับ และยาสลายก้อน
นิ่ว” ยายพรชี้ไปที่กระปุกยาสีเขียว “ไอ้ยาผงบ้าเนี่ย กินแล้วรากจะแตก พวกหมอ
ก็ดีแต่สั่งๆ ไม่รู้เคยชิมกันบ้างหรือเปล่า”
“กินตามหมอสั่งเถอะครับ ยายจะได้หายไวๆ ” ผมเอื้อมมือไปหยิบกระปุก
ยา เพื่อจะอ่านวิธีใช้
แต่ยายพรส่ายหน้า “หมอให้กินหลังอาหารเช้าเย็น โรคพวกนี้ไม่หายง่ายๆ
หรอก กินแต่ยา ยา ยา”
ยายพรบ่นพึมพ�า แล้วแกก็หาวหวอดๆ เป็นจังหวะที่เพื่อนผมโทรศัพท์มา
ตามพอดี ผมเลยถือโอกาสเอ่ยปากลา แต่หญิงชรากลับดึงแขนไว้
“มีอะไรหรือครับ” ผมถามเสียงดังจนแสบคอ
“ช่วยพายายออกไปนอนเล่นข้างนอกหน่อย จะนอนในบ้านก็ไม่ไหว
58 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 58 21/3/2561 BE 10:00
