Page 201 - kpi16607
P. 201
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
10) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานของ
ท้องถิ่น
การมีส่วนร่วมของประชาชน ซึ่งเป็นแนวคิดที่สืบเนื่องจากรัฐธรรมนูญ
พ.ศ. 2540 และ 2550 ที่ยังให้ประชาชนหรือชุมชนย่อยมีสิทธิมีส่วนร่วมในการ
บริหารงานขององค์กรบริหารท้องถิ่นใน การบริหารงานท้องถิ่น การออกเสียง
ประชามติระดับท้องถิ่น การตรวจสอบการดำเนินงาน การถอดถอนสมาชิกสภา
ท้องถิ่น คณะผู้บริหารท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น การเสนอข้อบัญญัติท้องถิ่น
หรือการให้ประชาชนมีส่วนร่วมตัดสินใจในการดำเนินงานที่มีผลกระทบต่อ
ประชาชน แต่ในร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้เพิ่ม 1). กำหนดหลักเกณฑ์ขั้นต่ำ
ให้องค์กรบริหารท้องถิ่นอย่างน้อยต้องเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร รายงานผลการ
ดำเนินงาน และรายงานงบการเงินและสถานการณ์การคลังท้องถิ่นให้ประชาชน
ทราบ 2). การให้สิทธิประชาชนเพื่อกำหนดรูปแบบขององค์กรบริหารท้องถิ่นและ
การเปลี่ยนแปลงเขตการปกครองท้องถิ่น ซึ่งเป็นครั้งแรกที่รัฐธรรมนูญเปิดโอกาส
ให้ประชาชนสามารถเลือก “รูปแบบองค์กรบริหารท้องถิ่น” ได้เองแทนที่จะมา 1 3
จากการกำหนดโดยตรงของส่วนกลาง รวมถึงสามารถกำหนดหรือเปลี่ยนแปลง
เขตการปกครองท้องถิ่นแต่ต้องดำเนินการร่วมกับประชาชนในองค์กรบริหาร
ท้องถิ่นอื่นด้วย
11) การให้พลเมืองอาจรวมกันเป็นสมัชชาพลเมือง
ข้อเสนอการจัดตั้ง “สมัชชาพลเมือง” เป็นข้อเรียกร้องที่มาจากหลาย
ภาคส่วนให้มายาวนาน โดยในร่างรัฐธรรมนูญกำหนดให้พลเมืองอาจรวมกันเป็น
สมัชชาพลเมืองซึ่งประกอบด้วยสมาชิกที่มาจากองค์ประกอบที่หลากหลายจาก
พลเมืองในท้องถิ่น และมีความเหมาะสมกับภูมิสังคมของแต่ละพื้นที่ โดยให้มี
ภารกิจในการร่วมกับองค์กรบริหารท้องถิ่น โดยการจัดตั้งสภาพลเมืองไม่จำเป็น
ต้องถูกบังคับให้จัดตั้งขึ้นพร้อมกันในองค์การบริหารท้องถิ่นทุกแห่งแต่ขึ้นอยู่กับ
ความสมัครใจของประชาชนและองค์กรบริหารท้องถิ่นที่ต้องการพัฒนากลไก
สมัชชาพลเมืองเพื่อแก้ไขปัญหาและสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชน โดยมุ่งหวัง
ให้สภาพลเมืองดำเนินงานในลักษณะการตรวจสอบ ติดตาม ให้ข้อเสนอแนะ และ
สถาบันพระปกเกล้า
