Page 131 - kpi12821
P. 131

ณรงค์เดช  สรุโฆษิต




                               อนึ่ง การฝ่าฝืนคำวินิจฉัยของศาลหรือมาตรการต่างๆ ที่กำหนดขึ้นเพื่อ

                    บังคับการให้เป็นไปตามคำวินิจฉัยของศาลถือเป็นความผิดตามมาตรา 84 แห่งประมวล
                    กฎหมายอาญาเยอรมัน (Strafgesetzbuch)



                    5. ผลของการสั่งยุบพรรคการเมือง



                          เมื่อศาลรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์พิพากษาว่า พรรคการเมืองมิชอบด้วย

                    รัฐธรรมนูญและสั่งยุบพรรคการเมืองนั้นแล้ว คำวินิจฉัยดังกล่าวย่อมส่งผลทางกฎหมาย
                    ดังนี้

                          5.1 สถานะ “พรรคการเมือง” สิ้นสุดลง


                               สถานะความเป็น “พรรคการเมือง” ของพรรคดังกล่าวย่อมสิ้นสุดลงโดย
                    ผลแห่งกฎหมาย (Gesetzeskraft / Ipso Jure – by statutory force) นับแต่เวลาที่
                    ศาลรัฐธรรมนูญประกาศว่ามิชอบด้วยรัฐธรรมนูญ  ซึ่งจะมาพร้อมกับการสั่งยุบ
                                                                 155
                    พรรคการเมืองหรือส่วนหนึ่งส่วนใดในพรรคการเมือง และการห้ามการจัดตั้งหรือใช้
                    องค์กรอื่นแทนที่พรรคหรือส่วนของพรรคที่ถูกยุบไป  และโดยผลแห่งคำวินิจฉัย
                                                                  156
                    พรรคการเมืองดังกล่าวจะไม่มีสิทธิได้รับเงินอุดหนุนพรรคการเมืองจากรัฐอีกต่อไป
                                                                                          157
                    ในกรณีที่ศาลสั่งให้ริบทรัพย์สินของพรรคการเมืองนั้นด้วย ทรัพย์สินดังกล่าวย่อมตก
                    เป็นของรัฐบาลแห่งสหพันธ์ หรือหากพรรคการเมืองดังกล่าวดำเนินการในเขตมลรัฐใด
                    มลรัฐหนึ่งแต่เพียงมลรัฐเดียวย่อมตกเป็นของรัฐบาลแห่งมลรัฐนั้น โดยรัฐบาลที่
                    เกี่ยวข้องต้องนำทรัพย์สินที่ริบได้ไปใช้เพื่อการสาธารณกุศล 158


                               อนึ่ง ในคดีพรรค SRP และ KPD ที่ศาลรัฐธรรมนูญประกาศว่ามิชอบด้วย
                    รัฐธรรมนูญนั้น ศาลได้สั่งยุบพรรคการเมืองและสาขาของพรรคดังกล่าวทั้งหมด และให้
                    ริบทรัพย์สินของพรรคตกเป็นของรัฐบาลแห่งสหพันธ์ 159


                       155   Jörn Ipsen, เรื่องเดิม, น. 239; และ Paul Franz, เรื่องเดิม, น. 63.
                       156    Carl J. Schneider, เรื่องเดิม, น. 539.

                       157   PartG, § 18 (8).
                       158   BVerfGG, § 46 (3); PartG, § 33 (1).

                       159   Jörn Ipsen, เรื่องเดิม, น. 239.
                       160   BVerfGG, § 46 (3); Jörn Ipsen, เรื่องเดิม, น. 232.
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136