Page 104 - kpi12821
P. 104

แนวทางปรับปรุงกฏหมายเกี่ยวกับการยุบพรรคการเมือง




                             อนึ่ง นอกเหนือจากกฎหมายพรรคการเมืองแล้ว ยังมีกฎหมายเลือกตั้งแห่ง

                   สหพันธ์ที่กำหนดเกี่ยวกับการเสนอชื่อผู้สมัคร ส.ส. ในนามของพรรคการเมือง  และมี
                                                                                    33
                   คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์อีกนับสิบฉบับที่วางหลักกฎหมายเกี่ยวกับ
                   พรรคการเมืองไว้ อาทิ สิทธิขั้นพื้นฐานทางรัฐธรรมนูญของพรรคการเมือง ความเสมอ
                   ภาคทางโอกาสของพรรคการเมือง การเงินของพรรคการเมือง การอุดหนุนพรรค
                   การเมือง ฯลฯ 34



                   2.  บทนิยาม เอกสิทธิ์ และการสิ้นสุดสถานะ
                     “พรรคการเมือง”



                        ในบรรดาการรวมกลุ่มทางการเมืองทั้งหลาย ทั้งที่จดทะเบียนจัดตั้งเป็นสมาคม

                   และที่ไม่เป็นสมาคม ไม่ว่าจะเรียกชื่อกลุ่มของตนว่า “พรรค” (Partei) หรือไม่ก็ตาม
                   เฉพาะแต่การรวมกลุ่มของบุคคลที่มีลักษณะต้องด้วยบทนิยามคำว่า “พรรคการเมือง”
                   ที่กำหนดไว้ในกฎหมายพรรคการเมืองเท่านั้นจึงจะมีเอกสิทธิ์ตามรัฐธรรมนูญในแง่ที่ว่า
                   จะถูกยุบเลิกได้ก็แต่โดยคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์เท่านั้น  องค์กรอื่น
                                                                                 35

                   ไม่อาจสั่งยุบพรรคการเมืองได้  ฉะนั้น ในชั้นนี้ จึงจำเป็นต้องศึกษาบทนิยาม
                                               36
                   พรรคการเมืองดังกล่าวเสียก่อน




                      33   BWG, §21; EuWG, §§ 8 – 9 [Europawahlgesetz–Section 8 and 9 of the European
                   Elections Act]
                      34   บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ, เรื่องเดิมเชิงอรรถที่ 20, น. 69 – 87. และ Jörn Ipsen, “Political Parties and C
                   onstitutional Institutions”, ใน Christian Starck (ed.), Studies in German Constitutionalism,
                   (Munich: NomosVerl.-Ges., 1995), น. 205 – 213.
                      35   บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ, เรื่องเดิมเชิงอรรถที่ 20, น. 65; Paul Franz, “Unconstitutional and
                   Outlawed Political Parties: A German – American Comparison,” Boston College International
                   and Comparative Law Review, Vol. 5 No. 1 (1982), น. 63 – 66; Dan Gordon, “Limits on
                   Extremist Political Parties: A Comparison of Israeli Jurisprudence with that of the United States
                   and West Germany,” Hastings International and Comparative Law Review, Vol. 10 (1986 –
                   1987) น. 374; นอกจากนี้ เดิม ศาลรัฐธรรมนูญเคยถือว่าพรรคการเมืองเป็นองค์กรตามรัฐธรรมนูญที่เสนอคำร้อง
                   เกี่ยวกับอำนาจหน้าที่ไปยังศาลรัฐธรรมนูญได้ โปรดดู บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ, เรื่องเดียวกัน, น. 63 – 64, 69;
                   Jörn Ipsen, เรื่องเดิม, น. 200, 211 – 213; และ Donald P. Kommers, เรื่องเดิม, น. 201.
                      36   บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ, เรื่องเดิมเชิงอรรถที่ 20, น. 65; Paul Franz, เรื่องเดิม, น. 62 – 64; และ Dan
                   Gordon, เรื่องเดิม, น. 374.
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109