Page 62 - kpiebook67036

61

การปกครองแบบผสม

ในสวีเดนก่อนยุคกลาง

จากข้างต้น ในความเห็นของ Frode Hervik ting เป็นองค์กรที่ประชุมที่มีความส�าคัญที่ท�าให้

การปกครองของสวีเดนในช่วงเวลาดังกล่าวเป็นการปกครองแบบผสม (mixed constitution) ที่แม้ว่า
เอกบุคคลหรือกษัตริย์จะมีอ�านาจน�าทางการเมืองการปกครองก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่เป็นอ�านาจที่ใช้โดยล�าพัง

อ�าเภอใจ แต่ขณะเดียวกัน แม้ว่า ting จะเป็นที่ประชุมที่ผู้คนในท้องถิ่นจะมาร่วมประชุมและมีส่วนร่วม
157
อ�านาจทางการเมือง แต่ก็ไม่ใช่ในฐานะที่เป็นการรวมตัวกันของผู้คนที่น�าไปสู่การเป็นสถาบันทางการเมือง

ที่มีอ�านาจสูงสุดหรืออ�านาจอธิปไตย (sovereign political entities) และนี่ก็คือที่มาของค�ากล่าวของ
ประพันธ์พงศ์ ที่ว่า “แคว้นต่ำงๆ ได้ท�ำสัญญำมอบ ‘อธิปไตย’ (ใส่ในเครื่องหมำยค�ำพูดโดยผู้เขียน

และโปรดดูเชิงอรรถต่อท้ำยย่อหน้ำนี้) ให้กับกษัตริย์ แต่ยังมีสิทธิ์ปกครองตนเองอยู่พอสมควร
สิทธิ์ดังกล่าวนี้รวมถึงสิทธิ์ในการออกกฎหมายในแคว้นของตนเองโดยสภาท้องถิ่น (The Ting)”

ซึ่งสิ่งที่ผู้เขียนจะต้องเน้นในข้อความนี้ คือ จริงๆ แล้ว ไม่ได้มีการมอบอ�านาจอธิปไตยตามความหมาย
สมัยใหม่ แต่เป็นการยอมรับและแสดงความจงรักภักดีต่อกษัตริย์ หลังจากที่กษัตริย์ได้รับการยอมรับจาก

ประชาชนที่มาประชุมกันที่ ting เพื่อเลือกกษัตริย์ และที่ส�าคัญคือ การใช้ค�าว่า “one king” ของ Andren นั้น
เขาต้องการย�้าให้เห็นถึงการรวบอ�านาจจากหัวหน้าเผ่าหรือกษัตริย์อาณาจักรย่อยๆ (petty kingdoms

and petty kings) เข้ามาไว้ที่เอกบุคคลที่เป็นกษัตริย์พระองค์เดียวแห่งสวีเดน 158

Democratic Thought and Institutions in Denmark, Norway and Sweden (Copenhagen: Schultz, 1958), p. 76.
157 Frode Hervik, “The Nordic Countries,” in Benjamin Isakhan and Stephen Stockwell (editors), The Edinburgh

Companion to the History of Democracy: From Pre-history to Future Possibilities (Edinburgh: Edinburgh
University Press, 2012), p. 146.
158 ข้อความนี้ ประพันธ์พงศ์น�ามาจากข้อความในหนังสือของอาจารย์ของท่าน นั่นคือ ศาสตราจารย์ ดร. นีลส์ แอน
เดรน, Niel Andren, Government and Politics in the Nordic Countries: Denmark, Finland, Iceland, Norway,
Sweden (Stockholm: Almqvist and Wiksell, 1964), p. 139: “Medieval Sweden was very decentralized. The prov-
inces tendered allegiance to one king but otherwise enjoyed considerable autonomy including the right to pass
provincial legislation.”