Page 180 - kpiebook67026

179

5.1.3 ประเด็นเรื่องการใช้สิทธิและข้อจ�ากัดการใช้สิทธิ
ภายใต้กฎหมายรับรองเพศสภาพ

ผลจากการศึกษาพบว่า การได้รับสิทธิตามกฎหมายรับรองเพศสภาพของ

แต่ละประเทศยังคงมีข้อจ�ากัดแตกต่างกันไป เช่น ข้อจ�ากัดเกี่ยวกับการบังคับใช้สิทธิ
ในการก�าหนดเจตจ�านงของตนเองซึ่งมีประเด็นว่าบุคคลจะสามารถใช้สิทธิในการก�าหนด

เพศสภาพตามเจตจ�านงของตนเองได้กี่ครั้ง และสามารถกระท�าได้ตลอดชีวิตหรือไม่
และการพิจารณาส�าหรับการยื่นค�าร้องในครั้งที่สองจะได้รับการพิจารณาโดยองคกรใด

ซึ่งทางปฏิบัติของต่างประเทศยังคงมีความแตกต่างกัน เช่น ในประเทศอารเจนตินา
กระบวนการยื่นค�าร้องในครั้งที่สอง และผลการพิจารณาย่อมขึ้นกับองคกรตุลาการ

ในขณะที่ประเทศมอลตา กรณีที่บุคคลมีความประสงคจะเปลี่ยนแปลงข้อมูลเพศ
ในใบสูติบัตรใหม่อีกครั้งหลังจากที่มีการยื่นค�าร้องเพื่อขอเปลี่ยนแปลงเพศตามกฎหมาย

ฉบับนี้ไปแล้ว ย่อมสามารถกระท�าได้อีกเพียงครั้งเดียวโดยอาศัยค�าสั่งจากศาลเท่านั้น
ส่วนประเทศไอซแลนดการจดทะเบียนเพื่อเปลี่ยนแปลงเพศสภาพตามกฎหมายฉบับนี้

พร้อมกับการเปลี่ยนชื่อตัวจะได้รับการอนุญาตเพียงครั้งเดียว เว้นเสียแต่ว่าจะเหตุผล
อันชอบธรรมอันเกิดจากสถานการณพิเศษ โดยบุคคลนั้นอาจยื่นค�าร้องขอเปลี่ยนแปลง

การจดทะเบียนเพศสภาพครั้งใหม่โดยท�าเป็นหนังสือยื่นต่อนายทะเบียนเพื่อพิจารณา
เหตุผลตามค�าร้องขอนั้น

นอกจากนั้น ผลจากการส�ารวจพบว่า ในทุกประเทศของสหภาพยุโรป
ที่มีการรับรองอัตลักษณทางเพศสภาพ ไม่ปรากฏรายงานว่ามีผู้ใช้สิทธิโดยไม่สุจริต

หรือมีเจตนากระท�าความผิดในทางอาญา และยังพบว่าประเทศที่ให้การรับรองเพศสภาพ
บนพื้นฐานของการก�าหนดเจตจ�านงของตนเองนั้นยังมีมาตรฐานในการคุ้มครองสิทธิ

ของสตรี และสร้างหลักประกันในความเท่าเทียมระหว่างเพศในระดับสูง ซึ่งการปรากฏ
ถึงหลักฐานของการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตหรือมีเจตนากระท�าความผิดในทางอาญา

ดังกล่าวนี้เอง ย่อมเป็นข้อสนับสนุนได้อย่างดีว่า การก�าหนดเพศสภาพตามเจตจ�านง
ของบุคคลนั้นไม่ได้เป็นการเบียดบัง หรือเป็นภัยต่อพื้นที่สตรีและยังเป็นการสนับสนุน

สร้างความเท่าเทียมระหว่างเพศให้เกิดขึ้นภายในรัฐอีกด้วย