Page 196 - kpiebook67020
P. 196
195
นอกเหนือจากงานที่ Lijphart ศึกษา ก็มีงานของนักวิชาการคนอื่นที่ศึกษา
และเสนอเงื่อนไขที่เอื้อต่อประชาธิปไตยแบบร่วมมือ ในงานของ McGarry และ O’Leary
ซึ่งศึกษาความขัดแย้งในไอร์แลนด์เหนือ เขาอธิบายว่าเงื่อนไขที่จะท�าให้ประชาธิปไตย
แบบร่วมมือท�างานได้ มี 3 ประการ ประการแรก ชนชั้นน�าต้องมีแรงจูงใจที่จะเข้าไป
มีส่วนการก�ากับและควบคุมความขัดแย้ง, ชนชั้นน�าต้องได้รับการยอมรับ และต้อง
มีการถ่วงดุลอ�านาจระหว่างกันที่หลากหลาย และสิ่งส�าคัญ คือ กลุ่มทางวัฒนธรรม
แต่ละกลุ่มต้องมีความมั่นคงและมีเสถียรภาพ ไม่มีความแตกแยก (McGarry & O’Leary,
1995) ส่วน Kerr ซึ่งเป็นผู้ศึกษาบทบาทของตัวแสดงภายนอกในการเมืองแบบแบ่งปัน
อ�านาจในไอร์แลนด์เหนือและเลบานอน ได้เสนอเพิ่มเติมจากเงื่อนไขของ McGarry
และ O’Leary ว่าต้องมีแรงกดดันในการควบคุมความขัดแย้งจากตัวแสดงภายนอกรัฐ
ซึ่งจะท�าให้กระตุ้นให้ชนชั้นน�าภายในต้องยอมรับและสนับสนุนประชาธิปไตยแบบ
ร่วมมือ (Kerr, 2006)
บทวิเคราะห์: ประชาธิปไตยแบบร่วมมือแก้ไขความขัดแย้งได้หรือ?
ในความเห็นของผู้เขียน ประชาธิปไตยแบบร่วมมือเป็นวิธีการหนึ่งที่ท�าให้
ทุกกลุ่มในสังคมที่มีความแตกแยกสูงมีพื้นที่ของตนเองทั้งในทางการเมืองและ
ทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะพื้นที่ในทางการเมือง การท�าให้ทุกกลุ่มสามารถมีส่วนร่วม
ในพื้นที่ตรงนี้ได้ ก็จะเป็นการก�ากับและควบคุม (regulate) ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์
ศาสนา ภาษา และวัฒนธรรม ได้ด้วยกฎกติกาประชาธิปไตย เป็นการเปลี่ยนรูป
ความขัดแย้ง (conflict transformation) ในสังคม จากในอดีตในบางประเทศ
ที่เกิดสงครามภายในระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ ให้มาเป็นความขัดแย้งแบบสร้างสรรค์ คือ
กลุ่มต่าง ๆ อยู่ร่วมกันได้ในสังคมได้ แทนที่จะขัดแย้งและใช้ความรุนแรงเข้าต่อสู้กัน
