Page 41 - kpiebook66025
P. 41
41
(Senat Republik Indonesia Serikat : RIS) โดยการท�างานของรัฐสภาอินโดนีเซีย
ในช่วงแรกนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของประธานาธิบดีและรองประธานาธิบดี
เป็นหลัก จนกระทั่งเกิดการเลือกตั้งขึ้นครั้งแรกในปี 1955 ประธานาธิบดีมีอ�านาจ
ในการแต่งตั้งและยกเลิกสภาผู้แทนราษฎรได้ แต่ตั้งแต่ปี 1971 สมาชิกรัฐสภาถูกแต่งตั้ง
ภายใต้กระบวนการเลือกตั้ง สมาชิกรัฐสภาหรือสภาที่ปรึกษาประชาชน ประกอบด้วย
สภาผู้แทนราษฎรจากหน่วยงานต่าง ๆ จากส่วนกลางและส่วนภูมิภาค รวมกับสมาชิก
รัฐสภาที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน แต่ในช่วงยุคนั้นรัฐสภาท�าหน้าที่
เป็นเพียงตรายางค่อยรับรองการท�างานให้กับฝ่ายบริหารเท่านั้น ในขณะที่ยุคปฏิรูป
รัฐสภาอินโดนีเซียหรือสภาที่ปรึกษาประชาชนเกิดจากการรวมตัวของสมาชิกสภา
ผู้แทนราษฎร (DPR 575 คน) และสภาผู้แทนภูมิภาค (DPD 136 คน) รวมตัวกัน
โดยท�าหน้าที่ในฐานะฝ่ายนิติบัญญัติอย่างเต็มที่ไม่ได้เป็นเพียงตรายางเฉกเช่นในอดีต
ซึ่งในส่วนนี้จะอธิบายถึงประวัติศาสตร์ความเป็นมาของรัฐสภาอินโดนีเซียตั้งแต่
ยุคอาณานิคมดัตซ์ ยุคประชาธิปไตยแบบชี้น�า ยุคระเบียบใหม่ และยุคปฏิรูป
โดยมีรายละเอียดดังนี้
1) ยุคอาณานิคมดัตซ์
รัฐสภาอินโดนีเซียเริ่มต้นด้วยการรวมผู้แทนของขบวนการในสภาประชาชน
ที่ก่อตั้งโดยชาวดัตซ์ แม้ว่าบทบาทของรัฐสภาในช่วงดังกล่าวจะมีอย่างจ�ากัด แต่ถือว่า
เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีในการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้เข้ามามีส่วนร่วมในการแสดง
ความคิดเห็น โดยเฉพาะหลังจากที่อินโดนีเซียได้รับสิทธิในการปกครองตนเองตั้งแต่
ปี 1945 เป็นต้นมา
ในยุคอาณานิคมดัตซ์ ได้มีการก่อตั้งสภาประชาชน (Volksraad หรือ Dewan
Rakyat) อันเป็นสถาบันทางการเมืองแห่งแรกของอินโดนีเซีย และเป็นต้นก�าเนิดรัฐสภา
ของอินโดนีเซียในปัจจุบัน สภาประชาชนก่อตั้งขึ้นในวันที่ 18 พฤษภาคม 1918
โดยผู้ว่าการโยฮัน ฟอง ลิมเบอซ์ เพียซ (Gubernur Jenderal JP Van Limburg
Stirum) โดยได้รับอิทธิพลมาจากรัฐธรรมนูญอินดีสเชอร์ สตาร์เรอเกอริง (Indische
Staatsregeling : IS) ของอาณานิคมดัตซ์ โดยมีบทบัญญัติที่กล่าวถึงอ�านาจนิติบัญญัติ
