Page 26 - kpiebook66024

1
การตรวจสอบถ่วงดุลระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร ภายใต้ระบบรัฐสภา การตรวจสอบถ่วงดุลระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร ภายใต้ระบบรัฐสภา

ในการปกครองนั้น ควรแบ่งอำนาจออกเป็นสามส่วน คือ อำนาจนิติบัญญัติ และ
อำนาจบริหารกิจการภายในประเทศ และอำนาจบริหารกิจการภายนอกประเทศ
โดยมองว่าอำนาจตุลาการนั้น รวมอยู่ในอำนาจนิติบัญญัติด้วย เนื่องจากที่ผ่านมา

สมาชิกสภาขุนนางมักจะดำรงตำแหน่งเป็นผู้พิพากษาด้วย ทำให้ภาพการแบ่งแยก
อำนาจระหว่างฝ่ายตุลาการและฝ่ายนิติบัญญัติของอังกฤษในขณะนั้นขาดความชัดเจน
ซึ่งรูปแบบการปกครองของประเทศอังกฤษที่ถูกนำมาอธิบายให้เห็นผ่านหลักการ

แบ่งแยกการใช้อำนาจนี้เป็นรูปแบบการปกครองที่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วงหลังการปฏิวัติ
อันรุ่งโรจน์ในช่วง ค.ศ. 1688 และหลักการดังกล่าวก็ได้ถูกนำมาอธิบายอย่างเป็น
รูปธรรมโดยมองเตสกิเออร์ (Montesquieu) ซึ่งตีความเรื่องการจัดวางอำนาจ

ในการปกครองของระบอบการปกครองในประเทศอังกฤษขณะนั้นผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ
3
ถ้าหากพิจารณาจากงานเขียนของมองเตสกิเออร์โดยตรงแล้ว มองเตสกิเออร์เอง
ก็ไม่ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนโดยใช้คำว่า “หลักการแบ่งแยกการใช้อำนาจ”

แต่มองเตสกิเออร์ได้เน้นว่าในการปกครองนั้น เพื่อไม่ให้เกิดการใช้อำนาจตามอำเภอใจ
ของผู้ปกครอง จำเป็นจะต้องสร้างระบบที่ให้ “อำนาจยับยั้งอำนาจ” (le pouvoir
arrête le pouvoir) ทั้งนี้ การตีความระบอบการปกครองของอังกฤษในขณะนั้น

อย่างเข้าใจผิด ก็เป็นที่มาสำคัญของการวางระบอบการปกครองในประเทศ
สหรัฐอเมริกา เมื่อมีการยกร่างรัฐธรรมนูญในสหรัฐอเมริกาและมีการนำแนวคิดของ
มองเตสกิเออร์มาบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญโดยบัญญัติเรื่องการแบ่งแยกการใช้อำนาจ

ระหว่างอำนาจนิติบัญญัติและอำนาจบริหารอย่างชัดเจน โดยถ้าหากพิจารณา
4
งานเขียนของมองเตสกิเออร์แล้ว มองเตสกิเออร์ได้กล่าวว่า

“เมื่อใดอำนาจนิติบัญญัติและอำนาจบริหารรวมอยู่ในบุคคลคนเดียวกัน หรือ

ในคณะขุนนางคณะเดียวกัน เสรีภาพย่อมจะไม่มี เพราะอาจเกรงว่ากษัตริย์หรือ
คณะบุคคลนั้นอาจออกกฎหมายแบบทรราชเพื่อบังคับกฎหมายโดยวิธีการแบบ
ทรราช

3 Karl Loewenstein, The balance between legislative and executive power : A study
in comparative constitutional law, The university of Chicago Law Review, p. 568
4 Ibid, p. 569