Page 96 - kpiebook66013
P. 96
พิธีสาร และข้อแนะ ทว่า เอกสารดังกล่าวนี้มีเป็นจ�านวนมากในปัจจุบัน
เพราะหลักการและวิธีปฏิบัติที่ปรากฏในเอกสารเช่นว่านั้น ได้มีมาตั้งแต่
ค.ศ. 1919 และสั่งสม พัฒนา แก้ไขปรับปรุงเรื่อยมากระทั่งปัจจุบันมีอยู่ราวกว่า
400 ฉบับ ดังนี้จึงเป็นไปได้ยากที่หลักการและวิธีปฏิบัติเหล่านั้นจะถูกน�ามาใช้ได้
อย่างมีประสิทธิภาพครบถ้วน เพราะประวัติศาสตร์ ปูมหลัง ระบบเศรษฐกิจและ
สังคม ของแต่ละประเทศสมาชิกมีความแตกต่างหลากหลายลักษณะ เช่นนี้แล้ว
เนื้อหาของอนุสัญญา พิธีสาร และข้อแนะ จึงต้องมีความเป็นกลางที่เปิดโอกาส
ให้ประเทศสมาชิกทุกประเทศสามารถศึกษาและรับเอาไปปรับใช้กับสถานการณ์
ของประเทศตนได้อย่างเหมาะสม อย่างไรก็ตาม เนื้อหาของอนุสัญญาบางเรื่อง
ILO กลับให้ความสนใจเป็นพิเศษและประกาศให้เป็นอนุสัญญาในกลุ่มอนุสัญญาแก่น
หรือ อนุสัญญาแกน (Core Labour standard) ซึ่งมีอยู่ด้วยกัน 8 ฉบับ หรือ 4 เรื่อง
กล่าวคือ 1) การไม่ใช้บังคับแรงงานหรือบริการ 2) การรวมกลุ่มและการเจราต่อรอง
ทางแรงงาน 3) การไม่เลือกปฏิบัติในทางแรงงาน และ 4) การใช้แรงงานเด็ก และ
การไม่ใช้แรงงานเด็กในรูปแบบที่เลวร้าย ในส่วนของเหตุผลที่ประเด็นทั้ง 4 เรื่อง
ได้กลายเป็นแก่นของหลักการใช้แรงงานสากล ก็คือ ประเด็นทั้ง 4 เคยเป็น
ปัญหาส�าคัญที่มีส่วนท�าให้เกิดทั้งสงครามโลกครั้งที่ 1 และสงครามโลกครั้งที่ 2
ดังนี้ ประเด็นทั้ง 4 จึงเป็นบทเรียนที่เกิดจากโศกนาฏกรรมของมวลมนุษยชาติ
มวลมนุษยชาติจึงจ�าเป็นต้องร่วมกันตระหนัก ให้ความส�าคัญ และเดินหน้าไป
พร้อมกันเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวให้สูญไป อันจะท�าให้เกิดสันติสุขในสังคมได้
อย่างยั่งยืนแท้จริง
“โลกาภิวัฒน์” ไม่เพียงแต่ท�าให้เกิดการเชื่อมโยงข้อมูลข่าวสาร สารสนเทศ
อย่างคล่องแคล่วทั่วถึงกันทั้งโลกเท่านั้น แต่ยังเป็นเหตุหนึ่งที่ท�าให้มนุษยชาติ
เกิดการตระหนักรู้ร่วมกัน ในการสร้างหรือก�าหนดกฎเกณฑ์หรือกติกาที่เหมาะสม
กับสถานการณ์ของช่วงเวลาต่างๆ เพื่อให้เกิดการพัฒนาที่ต่อเนื่องอย่างยั่งยืน
ซึ่งกฎเกณฑ์หรือกติกาเหล่านี้อาจไม่มีสภาพบังคับในทางกฎหมายระหว่างประเทศ
แต่มีสภาพบังคับในทางค่านิยมที่ทุกคนในสังคมโลกยอมรับและถือปฏิบัติ
อย่างสมัครใจและพร้อมเพรียง กฎเกณฑ์หรือกติกาดังกล่าวนี้เกี่ยวข้องกับประเด็น
96 การปรับปรุงกฎหมายแรงงาน
ภายใต้โครงการศึกษาวิเคราะห์ร่างกฎหมายและกฎหมายที่มีผลใช้บังคับอยู่
