Page 95 - kpiebook66013
P. 95
ด้วยตนเองได้ เหตุนี้เองการแรงงานจึงเกี่ยวข้องกับชีวิตวัยเด็กของมนุษย์โดยผ่าน
ทางกฎเกณฑ์การใช้แรงงานของบิดามารดาของเด็กนั้นนั่นเอง
เมื่อการแรงงานมีความส�าคัญเช่นว่านี้แล้ว จึงเป็นเรื่องปกติที่นโยบาย
หรือแผนงานระดับชาติจ�าเป็นต้องกล่าวถึงแนวคิดและวิถีทางในการบริหารจัดการ
ข้อท้าทายต่างๆ ที่เกี่ยวกับการแรงงานไม่มากก็น้อยขึ้นกับสภาวะของสังคม
เศรษฐกิจชาติ และสากลในขณะนั้น ส�าหรับประเทศไทย แผนและนโยบายที่ส�าคัญ
เช่น ยุทธศาสตร์ชาติ แผนปฏิรูปประเทศ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
ในส่วนของบทกฎหมายนั้น นับเริ่มจากรัฐธรรมนูญ กฎหมายสูงสุดของประเทศ
ย่อมเป็นปกติที่ประเด็นแรงงานจะถูกน�ามาก�าหนดลงไว้ส่วนใดส่วนหนึ่ง เรียงล�าดับ
ศักดิ์กฎหมายลงมา คือ กฎหมายระดับพระราชบัญญัติ ย่อมมีกฎเกณฑ์เฉพาะ
เกี่ยวกับการแรงงาน โดยอาจตราเป็นประมวลรวมหลายๆ เรื่อง ไว้ในเล่มเดียว
หรืออาจตราไว้แยกเรื่องแยกส่วนโดยแยกส่วนที่เป็นหลักการพื้นฐานทั่วไป เช่น
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ของไทย และเรื่องหรือส่วนเฉพาะ
ที่อาจมีรายละเอียด แนวคิด หลักการต่างๆ ที่แตกต่างไปจากหลักการพื้นฐาน
ทั่วไปอย่างมีนัยส�าคัญ เช่น พระราชบัญญัติความปลอดภัย อาชีวอนามัย และ
สภาพแวดล้อมในการท�างาน พ.ศ. 2554 นอกจากนี้แล้ว กฎหมายล�าดับรอง
เช่น กฎกระทรวง ประกาศกระทรวง ที่บัญญัติขึ้นเพื่อก�าหนดรายละเอียด
ขยายความหรือแนวปฏิบัติในการด�าเนินการใดๆ เพื่อช่วยให้กฎหมายระดับ
พระราชบัญญัตินั้นสามารถน�ามาปฏิบัติใช้ให้เกิดประสิทธิภาพได้อย่างแท้จริง
ตลอดจนค�าพิพากษาในฐานะที่มาของกฎหมายทางอ้อม ผ่านการตีความ และ
การก�าหนดเงื่อนไของค์ประกอบให้กับบทบัญญัติบางเรื่องที่การบังคับใช้จ�าเป็นต้อง
มีกติกาเพิ่มเติมด้วยเหตุผลความเป็นธรรม อันจะท�าให้บทบัญญัติดังกล่าวนั้น
สามารถน�าไปใช้ได้สมตามเจตนารมณ์ของกฎหมายภายใต้บริบทที่เป็นปัจจุบัน
ในทางสากล เป็นที่ยอมรับว่าหลักการเกี่ยวกับใช้แรงงานเรื่องต่างๆ
และบริบทแวดล้อมอันเป็นปริมณฑลของการใช้หรือจ้างแรงงานนั้น ควรเป็นไป
ตามหลักการและวิธีปฏิบัติที่องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (International
Labour Organization - ILO) ได้ตราขึ้นและประกาศใช้ทั้งในรูปของอนุสัญญา
95
