Page 62 - kpiebook66004
P. 62

62



            สีที�แต่ละฝ่่ายใช้เป็นสัญลักษณี์บั่งบัอกจุดยืนและอุดมการณี์ของพิวกตน ดังข้อคำนึงของนักรัฐศูาสตร์ชื�อดังท่านหนึ�ง

            ที�ได้กล่าวเปรียบัเปรยว่าความขัดแย้งทางการเมืองของไทยในช่วงเวลาดังที�ว่านี�คือ “สงครามระหว่างสี” ระหว่าง
            ฝ่่ายแรกที�ใช้ “เสื�อเหลือง” เป็นสัญลักษณี์ โดยมีนัยถึงการปกป้องสถาบััน พิระมหากษัตริย์และค่านิยมตามจารีตต่าง ๆ
            ของสังคมไทย กับัฝ่่ายหลังที�ใช้ “เสื�อแดง” เป็นสื�อบั่งบัอกถึงความยากลำบัากของคนชั�นล่างที�ปรารถนาในระบัอบั

            ประชาธิ์ิปไตยอันเป็นธิ์รรม ไม่สองมาตรฐาน 189



































                    แน่นอน ความขัดแย้งทางการเมืองดังที�ว่านี�ถือเป็นหนึ�งในประเด็นยอดนิยมในการศูึกษาทางรัฐศูาสตร์

            และสังคมศูาสตร์ นักวิชาการบัางท่านเสนอว่าความขัดแย้งตรงนี�คือภาพิสะท้อนผลกระทบัจากการเข้ามาของ
            วัฒนธิ์รรมทุนนิยมที�ส่งผลกัดกร่อน ทำลายคุณีค่าทางศูีลธิ์รรมและจริยธิ์รรมทางการเมืองซึ�งเคยร้อยรัดประชาชนไทย

                                 190
            ให้มีความเป็นหนึ�งเดียว  ขณีะที�นักวิชาการอีกส่วนหนึ�งกลับัเล็งเห็นว่าความขัดแย้งดังกล่าวคือ ผลลัพิธิ์์จาก
            พิัฒนาการทางเศูรษฐกิจในช่วงสามทศูวรรษก่อนหน้าที�ได้เปลี�ยนแปลงโครงสร้างทางสังคมจนให้กำเนิดชนชั�นใหม่

            ผู้มีผลประโยชน์และทัศูนคติทางการเมืองแตกต่างกระทั�งก่อเกิดเป็นความขัดแย้งกับัชนชั�นผู้ ครองอำนาจเดิมในสังคม
                                                                                                           191
            กระนั�น แม้อาจมีคำอธิ์ิบัายอันหลากหลาย แต่คงมิอาจปฏิิเสธิ์ได้ว่าหนึ�งใน ปัจจัยพิื�นฐานที�เป็นต้นตอความขัดแย้ง

            ทางการเมืองตามที�กล่าวไปนี� ก็คือท่าทีที�แต่ละฝ่่ายมีต่อบัทบัาทและ ผลกระทบัเชิงนโยบัายจากรัฐบัาลของพิันตำรวจโท
            ดร.ทักษิณี ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีผู้ดำรงตำแหน่ง ตั�งแต่ปี พิ.ศู.2544 ก่อนจะถูกรัฐประหารในปี พิ.ศู.2549

            กล่าวคือ ในขณีะที�ฝ่่ายที�ใช้เสื�อเหลืองเป็นสัญลักษณี์ทางการเมืองจะเป็นฝ่่ายอนุรักษ์นิยมผู้หวาดระแวง กังขาและ
            ต่อต้านทักษิณี (จนเลยเถิดไปถึงการต่อต้าน กระบัวนการเลือกตั�งตามระบัอบัประชาธิ์ิปไตย) ฝ่่ายเสื�อแดงก็คือ

            ฝ่่ายประชาธิ์ิปไตยที�ชื�นชอบัในผลงานการ บัริหารประเทศูของทักษิณี (และดังนั�นจึงให้การสนับัสนุนกระบัวนการ
            คัดสรรผู้บัริหารประเทศูด้วยการเลือกตั�งตามแนวทางประชาธิ์ิปไตย)



            189  เกษียร เตชะพิีระ, สูงครีามรีะหว่างสู่ (กรุงเทพิฯ: Open Books,2553)
            190  สมบััติ จันทรวงศู์, “ประชาธิ์ิปไตยไทย: ปรัชญาและความเป็นจริง”, นารี่-นาวา-ปรีะชา-รี้ฐ: รีวมบที่ความสู้มมนา ปรีะจำปี 2555
            คณะ รี้ฐศาสูตรี์ ธรีรีมศาสูตรี์, กิตติประเสริฐสุข (บัรรณีาธิ์ิการ) (กรุงเทพิฯ: คณีะรัฐศูาสตร์มหาวิทยาลัยธิ์รรมศูาสตร์, 2555), หน้า 45-76.
            191  อภิชาต สถิตนิรามัย, ยุกติ มุกดาวิจิตรและนิติ ภวัครพิันธิ์ุ์, ที่บที่วนภููมิที่้ศน์การีเมืองไที่ย (เชียงใหม่: แผนงานสร้างเสริม
            นโยบัายสาธิ์ารณีะที�ดี (นสธิ์.) และสถาบัันศูึกษานโยบัายสาธิ์ารณีะ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2556)
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67