Page 220 - kpiebook65072
P. 220
219
อย่างไรก็ดี การดำาเนินคดีโดยรัฐที่การกระทำาผิดมิได้เกิดขึ้นในอาณาเขต
ของตนย่อมประสบปัญหาในทางปฏิบัติหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นการแสวงหาและ
420
รวบรวมพยานหลักฐาน ตลอดจนการรวบรวมเอกสารและข้อมูลอื่นที่จำาเป็น
ดังนั้น อนุสัญญาทั้ง 2 ฉบับจึงกำาหนดพันธกรณีให้รัฐภาคีต้องให้ความช่วยเหลือ
ระหว่างกันที่เกี่ยวเนื่องกับการดำาเนินคดีอาญา โดยที่รัฐภาคีจะต้อง
“เสนอมาตรการให้ความช่วยเหลือกันและกันให้มากที่สุด” ซึ่งมาจาก
คำาภาษาอังกฤษว่า “afford one another the greatest measure of
assistance” ซึ่งสามารถสื่อได้ว่ารัฐภาคีจะต้องทำาทุกวิถีทางที่จะไม่ทำาให้
กฎเกณฑ์หรือกฎหมายภายในของตนเป็นอุปสรรคในการให้ความช่วยเหลือ
421
หรือส่งผลให้ความช่วยเหลือแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย (Virtually Impossible)
ตัวอย่างของการให้ความช่วยเหลือที่เกี่ยวเนื่องกับการดำาเนินคดีอาญา เช่น
การขอให้ช่วยสืบพยานในเบื้องต้น และการขอให้ช่วยรวบรวมและส่งพยาน
หลักฐานมาให้
นอกจากนี้ อนุสัญญาทั้ง 2 ฉบับได้กำาหนดเพิ่มเติมว่า ในกรณีที่รัฐ
ผู้รับคำาร้องขอกับรัฐผู้ร้องขอมีสนธิสัญญาว่าด้วยความช่วยเหลือที่เกี่ยวเนื่องกับ
การดำาเนินคดีอาญาระหว่างกันอยู่แล้ว ให้คำานึงถึงพันธกรณีภายใต้สนธิสัญญา
เช่นว่านั้นก่อน โดยการดำาเนินการให้ความช่วยเหลือใด ๆ ก็ต้องเคารพบทบัญญัติ
ภายใต้สนธิสัญญาดังกล่าวด้วย ทั้งนี้ อนุสัญญา CED ได้ระบุเพิ่มเติมให้ชัดเจน
ขึ้นว่าบทบัญญัติที่ต้องเคารพนั้นรวมถึงเงื่อนไขหรือเหตุในการปฏิเสธ
(Grounds for Refusal) ที่จะให้ความร่วมมือด้วย แม้ว่าผู้ร่างฯ จะตระหนักดีว่า
เหตุในการปฏิเสธนั้นอาจรวมถึงเหตุผลด้านการธำารงไว้ซึ่งอธิปไตย ความมั่นคง
และความสงบเรียบร้อยของสังคม หรือจากเหตุอื่นใดก็ได้ ซึ่งอาจเปิดช่องให้
422
บางรัฐสามารถไม่ปฏิบัติตามพันธกรณีในเรื่องนี้ได้
420 Supra Note 141, CAT Handbook, p. 140.
421 Ibid, CAT Handbook, p. 141.
422 Supra Note 294, para. 113.
inside_ .indd 219 14/9/2565 11:15:06