Page 71 - kpiebook65024
P. 71
70 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
พระมหากษัตริย์ก้าวล่วงขัดกับหลักการของระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์
ทรงเป็นประมุข (iLaw, 2564) ต่อข้อวิพากษ์วิจารณ์ที่ว่าส่วนราชการในพระองค์เป็น
องค์กรที่ได้รับงบประมาณจากรัฐ แต่ไม่มีสถานะเป็นส่วนราชการ ไม่ใช่หน่วยงานของ
รัฐนั้น ผู้เขียนพบว่า พระราชบัญญัติระเบียบบริหารข้าราชการในพระองค์ฯ มาตรา 5
วรรคแรก ก�าหนดให้คณะรัฐมนตรีด�าเนินการจัดสรรงบประมาณเป็นเงินอุดหนุนให้แก่
ส่วนราชการในพระองค์เพื่อปฏิบัติภารกิจด้านต่าง ๆ ทั้งนี้พระราชกฤษฎีกาจัดระเบียบ
ราชการและการบริหารงานบุคคลของราชการในพระองค์ฯ มาตรา 16 วรรคแรก
ก�าหนดให้ส�านักพระราชวังเป็นผู้รวบรวมความต้องการใช้งบประมาณจากส่วนราชการ
ในพระองค์แต่ละหน่วย เพื่อจัดท�าเป็นค�าของบประมาณของส่วนราชการในพระองค์
แล้วแจ้งต่อคณะรัฐมนตรีในการพิจารณาจัดสรรงบประมาณให้แก่ส่วนราชการ
ในพระองค์ต่อไป และส่วนราชการในพระองค์ซึ่งประกอบด้วยส�านักงานองคมนตรี
ส�านักพระราชวัง และหน่วยบัญชาการถวายความปลอดภัยรักษาพระองค์ไม่เป็น
ส่วนราชการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน และไม่เป็นหน่วยงาน
ของรัฐตามกฎหมายอื่นใด เว้นแต่จะมีการบัญญัติไว้เป็นการเฉพาะ ตามพระราชบัญญัติ
ระเบียบบริหารข้าราชการในพระองค์ฯ มาตรา 4 วรรคสาม ดังนั้นข้อวิพากษ์วิจารณ์
ในส่วนนี้จึงถูกต้องตามข้อเท็จจริงในเวลานี้
แต่ในประเด็นต่อมาที่ว่าด้วยการตรวจสอบนั้น เราอาจต้องแยกแยะเป็นเรื่อง ๆ
ไปว่าเป็นการตรวจสอบในประเด็นใด โดยหากเป็นการตรวจสอบความเหมาะสม
และความคุ้มค่าของการใช้จ่ายงบประมาณที่ได้รับการจัดสรรจากรัฐบาล ท�านองเดียว
กับที่เกิดขึ้นในการตรวจสอบงบประมาณของหน่วยงานอื่นของรัฐนั้น เมื่อพิจารณา
จากพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจ�าปีงบประมาณ พ.ศ. 2565 ที่ระบุว่า