Page 70 - kpiebook62006

65

การบัญญัติหลักการเพื่อให้การรับรองความมีผลของสิทธิหรือเสรีภาพ อันเป็นการแก้ไขปัญหาจากแนว

ค าวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญในช่วงการบังคับใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540

ที่ตีความค าว่า “ทั้งนี้ ตามที่กฎหมายบัญญัติ”

การรับรองสิทธิหรือเสรีภาพไว้ในรัฐธรรมนูญฯ นั้น ส่งผลประการส าคัญ ดังนี้

(1) สิทธิและเสรีภาพของประชาชนได้รับความคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญ และ

ก่อให้เกิดสิทธิในทางมหาชน กล่าวคือ สิทธิและเสรีภาพก่อให้เกิดสิทธิในการป้องกันตนเองของปัจเจกบุคคล

ต่อการแทรกแซงของรัฐในเสรีภาพหรือในทรัพย์สิน โดยมีความมุ่งหมายที่ให้เกิดความมั่นคงหรือหลักประกัน

ต่อเสรีภาพของปัจเจกบุคคลอันเกิดจากการแทรกแซงของอ านาจมหาชน สิทธิและเสรีภาพที่ท าหน้าที่ในการ

ป้องกันนั้น มักจะเป็นสิทธิและเสรีภาพประเภทที่ปลอดจากการแทรกแซงของรัฐ (status negatives) ตามที่

ได้กล่าวมาแล้ว อย่างไรก็ตาม สิทธิและเสรีภาพที่ก่อให้เกิดสิทธิในการป้องกันตนเองในปัจจุบันได้ลดบทบาท

ลงไปมาก ภารกิจของสิทธิและเสรีภาพในปัจจุบัน จึงเป็นลักษณะของการเรียกร้องให้รัฐมีภาระหน้าที่ต้อง

57
กระท าการต่าง ๆ มากกว่าการเป็นรัฐที่ท าหน้าที่ในการดูแลคุ้มครอง

(2) การใช้อ านาจของรัฐทุกองค์กรต้องค านึงถึงสิทธิและเสรีภาพของประชาชน

โดยสิทธิและเสรีภาพย่อมได้รับความคุ้มครองและผูกพันรัฐสภา คณะรัฐมนตรี ศาล รวมทั้งองค์กรตาม

รัฐธรรมนูญ และหน่วยงานของรัฐโดยตรงทั้งในการตรา การใช้บังคับ และการตีความกฎหมาย ทั้งนี้ ความ

ผูกพันต่อองค์กรของรัฐข้างต้น รวมทั้งองค์กรของรัฐในทางรูปแบบ กล่าวคือ องค์กรนิติบัญญัติ องค์กร

บริหาร องค์กรตุลาการ และองค์กรของรัฐอื่นๆ เช่น องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รัฐวิสาหกิจ องค์การ

มหาชน เป็นต้น ตลอดจนองค์กรของรัฐในทางเนื้อหา ซึ่งรัฐอาจจะมอบหมายให้นิติบุคคลตามกฎหมาย

เอกชน ท าภาระหน้าที่ของรัฐบางประการโดยมีลักษณะที่เป็นการใช้อ านาจมหาชน ก็ย่อมผูกพันเช่นเดียวกับ
58
การที่รัฐเข้ามาด าเนินการเอง

(3) บุคคลย่อมอ้างหรือใช้สิทธิและเสรีภาพของตนได้เท่าที่ไม่ละเมิดสิทธิและ

เสรีภาพของบุคคลอื่น ไม่เป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐธรรมนูญ หรือไม่ขัดต่อศีลธรรมอันดีของประชาชน โดยบุคคลจะ
อยู่ในฐานะผู้ทรงสิทธิ กล่าวคือ มีอ านาจในทางกฎหมาย และก่อให้เกิดความผูกพันต่อบุคคลอื่น ผู้ทรงสิทธิ

จึงมีสิทธิเรียกร้องให้ผู้อื่นกระท าการ ละเว้นกระท าการ หรือให้ยอมรับการกระท าของตนเอง

57 สรุปความจากบรรเจิด สิงคะเนติ, หลักพื้นฐานเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพ และศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์, (กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน,
2552), หน้า 56.
58 สรุปความจากอุดม รัฐอมฤตและคณะ, การอ้างศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์หรือใช้สิทธิและเสรีภาพของบุคคลตามมาตรา 28,
(กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิคอนราด อาเดนาวร์, 2544), หน้า 116-117.