Page 48 - kpiebook62006
P. 48

43


                 เสรีภาพ คืออ านาจของบุคคลในอันที่จะก าหนดตนเอง โดยอ านาจนี้บุคคลย่อมเลือกวิถีชีวิตของตนได้ด้วย

                 ตนเอง เสรีภาพจึงเป็นอ านาจที่บุคคลมีอยู่เหนือตนเอง”  และมีอิสระในการที่จะกระท าการอย่างใดอย่าง

                                         7
                 หนึ่งตามความประสงค์ของตน

                               ศาสตราจารย์ ดร.สมคิด เลิศไพฑูรย์ ได้ให้ความหมายของค าว่า เสรีภาพ หมายถึง “การ

                 ที่บุคคลจะกระท าการใด หรือไม่กระท าการใด อันปราศจากการบังคับหรืออยู่ภายใต้อาณัติของบุคคลหรือ

                 แม้กระทั่งภายใต้อ านาจรัฐก็ตาม
                                           8

                               ศาสตราจารย์ ดร.บรรเจิด สิงคะเนติ ได้ให้ความเห็นว่า เสรีภาพ หมายถึง “อ านาจในการ

                 ก าหนดตนเองโดยอิสระของบุคคลที่จะกระท าการใดหรือไม่กระท าการใดอันเป็นอ านาจที่มีเหนือตนเอง” 9


                               กล่าวโดยสรุป เสรีภาพมีลักษณะประการส าคัญคือ สภาวะที่บุคคลมีความเป็นอิสระและ

                 สมัครใจในการก าหนดว่าตนเองนั้นจะกระท าการหรือไม่กระท าการอย่างใด ๆ โดยปราศจากการรบกวน

                 หรือไม่อยู่ภายใต้ไม่ตกอยู่ภายใต้อ านาจบังคับบัญชาของผู้ใด องค์ใด หรือแม้กระทั่งรัฐใด ดังนั้น บุคคลจะ

                 กระท าการหรือไม่กระท าการใด ๆ ก็ได้อันเป็นเสรีภาพของตนเอง


                        2.1.3 ความแตกต่างระหว่าง “สิทธิ”และ“เสรีภาพ”

                               ในแง่ของความแตกต่างระหว่างสิทธิและเสรีภาพ  ศาสตราจารย์ ดร.วิษณุ เครืองาม ได้ให้


                 ความเห็นไว้ว่า “สิทธินั้นถือเป็นอ านาจหรือโอกาสที่มีการคุ้มครองว่าถ้าท าไปแล้วไม่ผิด และมีทางเลือกว่าจะ

                 ท าหรือไม่ก็ได้ ถือเป็นประโยชน์ที่ได้รับการรับรองและคุ้มครองโดยทั่วไปแล้วย่อมมาจากกฎหมาย ส่วน

                                                                          10
                 เสรีภาพ หมายถึง ความมีอิสระที่จะกระท าการหรืองดเว้นกระท าการใด ๆ”  ซึ่ง ศาสตราจารย์พิเศษ ดร.วรพจน์
                 วิศรุตพิชญ์ ได้ขยายความเพิ่มเติมว่า “สิทธิเป็นอ านาจที่บุคคลใช้ในความสัมพันธ์ระหว่างตนเองกับผู้อื่น

                 โดยการเรียกร้องให้ผู้อื่นกระท าการหรือละเว้นกระท าการอย่างใดอย่างหนึ่งให้เป็นประโยชน์แก่ตน จริงอยู่

                 การที่กฎหมายรับรองเสรีภาพอย่างใดอย่างหนึ่งให้แก่บุคคล ย่อมมีผลก่อให้เกิดหน้าที่แก่ผู้อื่นด้วยเหมือนกัน

                 แต่หน้าที่ที่เกิดขึ้นแก่ผู้อื่นอันเนื่องมาจากการที่กฎหมายรับรองเสรีภาพให้แก่บุคคลคนหนึ่งนี้ เป็นแต่เพียง

                 หน้าที่ที่จะต้องเคารพเสรีภาพของเขา ผู้ทรงเสรีภาพคงมีอ านาจตามกฎหมายแต่เพียงที่จะเรียกร้องให้ผู้อื่น



                        7  วรพจน์ วิศรุตพิชญ์, รายงานการวิจัย สิทธิและเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ(ศึกษารูปแบบการจ ากัดสิทธิและเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญ
                 ให้ไว้อย่างเหมาะสม), (กรุงเทพมหานคร : ส านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย, 2538), หน้า 17.
                        8  สมคิด เลิศไพฑูรย์, กฎหมายรัฐธรรมนูญ หลักการใหม่ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณ าจักรไทย พุทธศักราช  2540,
                 (กรุงเทพมหานคร, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,  2548), หน้า 47.
                        9  บรรเจิด สิงคะเนติ, หลักพื้นฐานเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพ และศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์, (กรุงเทพมหานคร: วิญญูชน, 2552), หน้า 51.
                        10  วิษณุ เครืองาม, “สิทธิเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ”, ในรวมบทความสู่สิทธิมนุษยชน, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์
                 มหาวิทยาลัย, 2535), หน้า 38-39.
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53