Page 47 - kpiebook62004
P. 47
บทบาทนานาชาติต่อกระบวนการสร้างสันติภาพในชายแดนใต้ของไทยและบางมุมมองต่อภาพอนาคต
ที่โหดร้ำยผิดมนุษย์...นโยบำยของรัฐในยุคอ ำนำจนิยมในขณะนั้น เป็นนโยบำยที่แบ่งแยก
ผู้คนที่เห็นต่ำงจำกรัฐให้เป็น "อื่น" เป็นอะไรบำงอย่ำงที่ไม่ใช่คนไทย เพื่อให้ง่ำยต่อกำร
ปรำบปรำม แต่รัฐก็ได้บทเรียนที่ส ำคัญยิ่งคือ กำรใช้ควำมรุนแรงกับประชำชน เป็นสิ่งที่ท ำ
ให้กองก ำลังติดอำวุธ ของขบวนกำรแบ่งแยกดินแดนและขบวนกำรก่อกำรร้ำย ต่ำง ๆ
รวมทั้งพรรคคอมมิวนิสต์กลับแข็งแกร่งมำกยิ่งขึ้น ได้รับก ำลังสนับสนุนจำกประชำชนมำก
ขึ้น โดยเฉพำะขบวนกำรแบ่งแยกดินแดน และขบวนกำรก่อกำรร้ำยในภำคใต้ ได้มวลชนใน
พื้นที่และเงินสนับสนุน จำกกลุ่มมุสลิมที่อยู่นอกประเทศไทย เพรำะมีควำมรู้สึกเห็นใจ และ
มองว่ำรัฐบำลไทยกดขี่ชำวมุสลิมในจังหวัดชำยแดนภำคใต้ (ประชำไท, 2548, เน้นโดย
ผู้วิจัย)
จะเห็นได้ว่ำ มุมมองของรัฐที่รับรู้ต่อปัญหำแบบหนึ่งสัมพันธ์กับกำรใช้วิธีกำรแก้ปัญหำแบบ
หนึ่ง ซึ่งอำจจะไม่ได้ตรงกับรำกเหง้ำของปัญหำที่ซับซ้อนและซ่อนลึกในระดับอุดมกำรณ์ ส่งผลให้ยุทธวิธี
ในกำรปรำบปรำมไม่สำมำรถขุดรำกเหง้ำของปัญหำได้และท ำให้ปัญหำสั่งสมและรอวันปะทุขึ้นมำเป็น
ระลอก ๆ เมื่อใดที่สบช่องของโอกำส
กล่ำวอีกทำงหนึ่ง ควำมจ ำเป็นที่ต้องกล่ำวถึงสถำนะของปัญหำชำยแดนใต้ในมุมมองของรัฐ
ในอดีต มีควำมเชื่อมโยงกับมุมมองของผู้เกี่ยวข้องกับกำรแก้ไขปัญหำสถำนกำรณ์ชำยแดนใต้ในปัจจุบัน
เนื่องจำกผู้รับผิดชอบยุทธศำสตร์หลักในกำรแก้ไขปัญหำในระดับปฏิบัติกำรยังคงพึ่งพิงฝ่ำยควำมมั่นคงที่มี
ทหำรเป็นผู้น ำส ำคัญและแนวทำงในกำรแก้ไขปัญหำแบบเดิมนั้นส่งต่อกันมำผ่ำนระบบกำรศึกษำอบรม
และวัฒนธรรมของกองทัพ ดังนั้น มุมมองต่อฝ่ำยที่ต่อต้ำนรัฐจึงไม่ได้เปลี่ยนไปมำกนัก ยกเว้นกำร
เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในสมัยรัฐบำลของพลเอกเปรม ติณสูลำนนท์ ซึ่งได้ประกำศค ำสั่งส ำนักนำยกรัฐมนตรี
ที่ 66/23 ให้เป็น "นโยบำยกำรต่อสู้เพื่อเอำชนะคอมมิวนิสต์" โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อยุติสถำนกำรณ์
สงครำมปฏิวัติของคอมมิวนิสต์ในประเทศไทยให้เสร็จสิ้นโดยเร็ว ซึ่งมีลักษณะพิเศษ คือ “กำรยอมรับกำร
ด ำรงอยู่ของอีกฝ่ำย” กำรลดเงื่อนไขที่สร้ำงควำมอยุติธรรมต่ำง ๆ ในสังคมเพื่อไม่ให้พลังกำรสนับสนุน
2
พรรคคอมมิวนิสต์ขยำยวงกว้ำงออกไป และกำร “ยอมรับอดีตศัตรูให้เป็นผู้หลงผิด” เท่ำนั้นโดยเขำ
เหล่ำนั้น คือ “คนไทย” เป็นกำรปฏิบัติต่อศัตรูในฐำนะมิตร เพื่อเปิดทำงให้ “ผู้หลงผิด” เหล่ำนั้นสำมำรถ
กลับมำใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมได้ (ประชำไท, 2548)
ทว่ำยังพอมีควำมโชคดีอยู่บ้ำงว่ำ ยังมีมุมมองของฝ่ำยรัฐต่อปัญหำชำยแดนใต้ของอดีต
ข้ำรำชกำรระดับสูงของสภำควำมมั่นคงแห่งชำติของไทยให้ข้อพิจำรณำที่ส ำคัญคือ “ปัญหำที่เกิดขึ้นใน
จังหวัดชำยแดนภำคใต้นั้นเป็นปัญหำกำรเมือง ไม่ใช่เรื่องของคนร้ำยหรืออำชญำกรรมธรรมดำ” (พิชัย,
2 ซึ่งเป็นสิ่งที่ท้ำทำยมำตลอดประวัติศำสตร์ควำมขัดแย้งและกำรแก้ปัญหำสถำนกำรณ์ชำยแดนใต้ เพรำะรัฐไทยมองว่ำ
กำรยอมรับกำรด ำรงอยู่ของอีกฝ่ำยจะเป็นกำรยกสถำนะของคู่ขัดแย้ง
34
