Page 153 - kpiebook62004
P. 153
บทบาทนานาชาติต่อกระบวนการสร้างสันติภาพในชายแดนใต้ของไทยและบางมุมมองต่อภาพอนาคต
ปี 2542...สมช. เตรียมที่จะเขียนนโยบายความมั่นคงชายแดนใต้ใหม่ จึงมีเจ้าหน้าที่กลุ่ม
หนึ่งใน สมช. ที่ต้องการ “เข้าใจ” จึงไปเดินพูดคุยกับประชาชนใน จชต. เขาอยากให้นโยบายมา
จากประชาชน นโยบายที่เขียนจึงก้าวหน้ามาก เราเขียนนโยบายนี ก่อนการตกลงสันติภาพที่
ไอร์แลนด์เหนือ หรือที่เรียกว่าข้อตกลง Good Friday นโยบายของเราเป็นที่สนใจของ
ต่างประเทศ หลายประเทศ UN ได้เอาไปแปลด้วย แต่ความย้อนแย้งก็คือ ท าไมนโยบายดีที่
ประกาศใช้ได้เพียงสามปี พอขึ นปีที่สี่ (ปี 2547) ความรุนแรงก็ปะทุขึ น ส าหรับผม ค าตอบนั นชัด
พอสมควร นโยบายนั นเริ่มที่ประชาชน เมื่อร่างเรียบร้อยแล้ว สุดท้ายนายกรัฐมนตรีเป็นผู้อนุมัติ
แต่เรื่องที่มองข้ามไป คือ เจ้าหน้าที่รัฐในพื นที่ไม่เห็นด้วยกับการเอานโยบายและคนในพื นที่เป็น
ศูนย์กลาง เมื่อเจ้าหน้าที่ไม่ชอบก็เลยต่อต้านอย่างรุนแรง จากใต้ดิน หัวหน้าในพื นที่คนใดไม่ชอบ
ก็ปิดตาข้างหนึ่ง ปล่อยให้ลูกน้องท า...” (นักวิชาการเชี่ยวชาญระดับสูง, สัมภาษณ์ 16 สิงหาคม
2562)
กระนั น การออกมาพูดในเวทีสาธารณะของพลโทนักรบ ในฐานะที่เป็นตัวแทนอย่างเป็นทางการของ
ฝ่ายไทยก็สร้างความมั่นใจให้กับผู้มีส่วนเกี่ยวข้องไม่น้อยว่า การพูดคุยสันติภาพจะเดินหน้าต่อไปแม้ว่าจะอยู่ใน
รัฐบาลที่มิได้มาจากการเลือกตั งในระบอบประชาธิปไตยก็ตามที ด้วยประสบการณ์ความขัดแย้งจากที่อื่น ๆ ท า
ให้เห็นว่า การแก้ไขปัญหาด้วยสันติวิธีและด้วยกระบวนการสันติภาพมีแนวโน้มที่จะเดินหน้าไปสู่ความส าเร็จ
และมีความยั่งยืนได้มากกว่าในประเทศที่รัฐบาลเป็นประชาธิปไตย (OSCE, n.d.)
เมื่อพิจารณาสิ่งที่พลโทนักรบ ประเด็นที่ควรหยิบยกมาเพื่อเป็นข้อมูลส าหรับการพิจารณาทิศทางการ
สร้างสันติภาพต่อไปหลังจากที่คณะรัฐประหารได้ขึ นสู่อ านาจแล้วคือ การที่เขาเสนอว่า
รัฐไทยควรสื่อสารกับคนทั งประเทศว่า เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับกระบวนการสันติภาพที่
ภาคใต้ จึงจะสามารถด าเนินการได้ ควรเปิด Road Map (แผนที่น าทาง) ให้ทราบกันทั่วไปเพื่อ
สร้างความเชื่อมั่น... (เหมือนขวัญ เรณุมาศ อิมรอน ซาเหาะ ซุกกรียะห์ บาเหะ รอฮานี จือนารา,
25 สิงหาคม 2557)
โดยเขาชี ให้เห็นว่ากระบวนการในการสร้างความเชื่อมั่นมีขั นตอนอย่างไรบ้างดังนี
ขั นที่หนึ่ง คือการสร้างความเชื่อมั่น (เน้นโดยผู้วิจัย) จากประกาศของ คสช. (คณะรักษา
ความสงบแห่งชาติ) ฉบับที่ 96 ให้ความส าคัญกับกลุ่มงานในการหาทางออกของความขัดแย้ง
เป็นค าสั่งแต่งตั งคณะกรรมการขับเคลื่อนซึ่งมี 7 กลุ่มงานที่ท าหน้าที่โดยตรง และ ฉบับที่ 98
เป็นโครงสร้างของบูรณาการ และสร้างความเป็นเอกภาพ ชี ให้เห็นว่า การบริหารและจัดการ
ภาคใต้ต้องเดินหน้าต่อ เพราะปัญหาความขัดแย้งกลายเป็นวาระแห่งชาติที่แท้จริง
109
