Page 98 - b29256_Fulltext
P. 98

ความเห็นจากในเอกสาร “กทงแถลงความเห็นกระทรวงถบวงการต่างๆ ในเรื่องร่างชั้นต้น” ที่มีความสำคัญ

                                                                                                235
            และน่าสนใจ ในการแก้ไขเพื่อตราพระราชบัญญัติสภาการสาธารณสุขประจำชาติ พ.ศ. 2469 มีดังต่อไป

            มาตรา 3 การตั้งรูปทรงของสภา


                   สภากาชาดสยาม: ว่าด้วยองค์กรรมการนั้น เห็นว่าเจ้าหน้าที่ กรมแพทย์สุขาภิบาลทหารบก และกรมแพทย์
            พยาบาลทหารเรือก็มี และอาจจะมีหน้าที่ปฏิบัติการเกี่ยวด้วยการสาธารณสุขทั้งภายในกรมกองทหาร อันเปนที่ประชุม

            จำนวนคนมาก ทั้งภายนอก เช่นช่วยเหลือในการปราบปรามโรคระบาทว์เป็นต้น อาจเปนกำลังอันหนึ่งอันจะเกื้อกูลแก่

            การสาธารณสุขทั่วไปได้ สมควรจะเพิ่มผู้แทนฝ่ายทหารบก ทหารเรือขึ้นอีกด้วยในองค์กรรมการ


                   กระทรวงพระคลังฯ: ตั้งเป็นกรมในกระทรวงมิแปลว่าเอาข้าราชการกระทรวงอื่น ไปขึ้นกระทรวงมหาดไทย

            หรือ ถ้าจะตั้งเปนสภาสำหรับให้ความเห็นเช่นสภารถไฟหรือสภาเผยแผ่พาณิชย์จะดีกระมัง ที่แท้มาตรา 5 ก็ว่าเปนสภา

            ที่ปรึกษาอยู่แล้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมตั้งเปนกรม *ในมาตรา 3 ของร่างชั้นต้นแห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวนี้ วรรคแรกได้
            ระบุว่า “ให้ตั้งสภาการสาธารณสุขประจำชาติขึ้นเป็นกรมหนึ่งในกระทรวง ซึ่งมีหน้าที่บังคับบัญชากรมสาธารณสุข”*


            มาตรา 5 อำนาจและหน้าที่


                   กระทรวงธรรมการ: ข้อ 4 ตอน 1 ถ้าความตอนนี้ให้เปนที่เข้าใจว่า เมื่อสภาการสาธารณสุขประจำชาติว่า

            อย่างไรแล้ว เจ้าหน้าที่จำเป็นต้องทำตาม ก็เปนการกระทำสัมปาทนการ ขัดกับความประสงค์ดังปรากฏในบันทึกของ

            กรมสาธารณสุข และในข้อเดียวกับตอนที่ว่า สภาการสาธารณสุขระจำชาติอาจดำริห์เริ่มการออกพระราชกำหนด
            กฎหมายสาธารณสุขใหม่ก็ได้ ก็เปนการกระทำสัมปาทนการขัดกับความประสงค์อีก ซึ่งขัดต่อแก่ทางการด้วยเหตุผลว่า

            พระราชบัญญัตินี้จะครองงารทั้งฝ่ายของของรัฐบาลและราษฎร แต่ฝ่ายของรัฐบาลนั้นย่อมมีเจ้ากระทรวงรับผิดชอบอยู่

            แล้ว ตอน 2 จะหมายความเพียงไรควรกล่าวให้ชัด เพราะถ้าเกี่ยวถึงการศึกษาทางแพทย์ของรัฐบาลเช่นที่จัดอยู่ใน

            จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแลสภาการสาธารณสุขสำหรับชาติมีอำนาจทางสัมาทนการด้วยแล้ว ก็ขัดแก่ทางการ เพราะมี

            เจ้ากระทรวงรับผิดชอบอยู่โดยตรงแล้ว


            มาตรา 6 การรับรอง

                   กระทรวงธรรมการ: แม้จะหมายถึงกิจการณ์ราษฎรก็ดี คำว่า “ถบวงการ” ควรให้ชัดว่าไม่ใช่แผนการของ

            รัฐบาลและนอกจากนี้ หากว่ากิจการณ์ที่จะขอให้รัฐบาลรับรองนั้น ซึ่งตกอยู่ในหน้าที่ของอีกกระทรวงหนึ่งก็เป็นการขัด

            แก่ความประสงค์ เพราะข้อนี้ให้อำนาจแก่สภาสาธารณสุขประจำชาติโดยตรง ในมาตรา 6 ของร่างชั้นต้นแห่ง

            พระราชบัญญัติดังกล่าวนี้ ได้เสนอให้ เมื่อรัฐบาลให้การรับรองหรือช่วยเหลือแก่กิจการรายใดรายหนึ่ง เกี่ยวข้องกับการ







            235  สจช. ม.7/1 (ม-ร.7ม/10) เรื่อง ตั้งสภาสาธารณสุข (2 เม.ย. พ.ศ. 2469 – 12 เม.ย. 2471), หน้า 32-44.

                                                            97
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103