Page 93 - b29256_Fulltext
P. 93
แพทย์ได้พิจารณาคำร้องและหลักฐานเห็นเป็นการสมควร ก็จะขึ้นทะเบียนและออกใบอนุญาตให้ผู้นั้นประกอบโรคศิลป์
ในสาขาที่ขอได้ ส่วนความเจริญแห่งการงานประเภทนี้ ต้องแล้วแต่ความสามารถของผู้ประกอบโรคศิลปะและความ
นิยมของประชาชนในเกียรติคุณของผู้นั้น กระทรวงต่างประเทศทราบความรับหน้าที่ประสานตอบกลับไป
อย่างไรก็ตามราวกลางเดือนกันยายนปีเดียวกันนั้น รัฐบาลฟิลิปปินส์โดยเลขานุการผู้สำเร็จราชการและ
เลขานุการแผนกการศึกษาแห่งฟิลิปปินส์ ได้ส่งหนังสือผ่านกงสุลมะนิลาประจำกรุงเทพฯ มาสอบถามถึงการระเบียบ
การเข้ามาประกอบกิจการประกอบโรคศิลป์หรือในทางสาธารณสุขในอาชีพ อายุรแพทย์ (Physician) ทันตะแพทย์
(Dentists) เภสัชกร (Pharmacists) สำหรับชาวฟิลิปปินส์ ว่าต้องปฏิบัติอย่างไร อนึ่งในวันที่ 20 เดือนกันยายนปี
เดียวกันนั้น กงสุลเปอร์กินส์ได้ส่งหนังสือตามมาอีกฉบับหนึ่งแจ้งมาว่า กงสุลได้ทราบข้อมูลในทางลับที่ควรจะเชื่อได้มา
ว่า การที่รัฐบาลฟิลิปปินส์ต้องการทราบระเบียบการเหล่านั้น เพราะต้องการที่จะออกบัญญัติห้ามมิให้ชนชาติอื่นเข้าไป
ประกอบอาชีพทั้ง 3 ประเภทในฟิลิปปินส์ เว้นแต่กฎหมายประเทศนั้นๆ จะถ้อยทีถ้อยปฏิบัติอนุญาตให้ชาวฟิลิปปินส์
ไปทำการประกอบอาชีพนั้นได้เช่นเดียวกัน โดยรัฐบาลฟิลิปปินส์ยังได้สอบถามแบบเช่นเดียวกันนี้ไปยังกงสุล
ต่างประเทศอื่นๆ ในฟิลิปปินส์อีกด้วย ส่วนในเรื่องของระเบียบการที่ว่าด้วย คำร้องขอใบอนุญาต และขึ้นทะเบียนเป็นผู้
ประกอบโรคศิลปะตามพระราชบัญญัติการแพทย์ พ.ศ. 2466 กระทรวงต่างประเทศเห็นว่า บรรดาแพทย์ต่างๆ ที่กงสุล
ถามมานั้น ก็ต้องปฏิบัติตามข้อระเบียบบังคับเช่นเดียวกันกับกรณีทันตแพทย์อเมริกันที่ต้องการมาประกอบอาชีพใน
สยามตามที่ได้เคยตอบไปแล้ว ซึ่งกระทรวงต่างประเทศได้แจ้งไปยังกงสุลแล้วในเรื่องนี้ แต่มีปัญหาที่ยังต้องสอบถาม
มายังกระทรวงมหาดไทยในเรื่องของ ประกาศนียบัตร (Credentials) ว่ามีหลักเกณฑ์รับรองเป็นประการใด ถ้าหากว่า
บุคคลนั้นได้รับอนุญาตจากรัฐบาลฟิลิปปินส์ให้ประกอบโรคศิลป์ได้แล้ว ทางฝ่ายเราจะอนุโลมได้หรือไม่ ปรากฏว่า
227
กระทรวงมหาดไทยตอบรับกลับมาว่าอนุโลมให้ได้ ซึ่งเป็นไปตามพระราชบัญญัติการแพทย์ พ.ศ. 2466 นั้นเอง
227 สจช., กต. 49/20 (กล่อง 3). ทันตะแพทย์ชาวอเมริกันในมะนิลาขอทราบระเบียบการที่จะเข้ามาประกอบการอาชีพทาง
ทันตะแพทย์ในประเทศสยาม (พ.ศ. 2476 - 2477).
92
