Page 89 - b29256_Fulltext
P. 89
ต่อมาความทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทว่า ถ้าตราบใดรัฐบาลยังไม่ได้จัดการเรื่องนี้เสียให้ดี “ก็จักเปน ช่องให้
รัฐบาลที่ใกล้เคียงยกขึ้นเปนเหตุเกี่ยงงอน อย่างคราวที่รัฐบาลเกดะได้กระทำให้ได้รับความลำบากมาแล้วนี้ จึ่งโปรด
เกล้าฯ ให้เตือนไปยังสภาการคลังและมหาดไทย” บัดนี้ได้รับคำตอบมาคือกรมพระจันทบุรี ว่ากำลังรอฟังการตัดสินใจ
จากเสนาบดีมหาดไทยอยู่
ต่อมาเสนาบดีมหาดไทยได้รายงานว่าได้ให้ ม.จ. สกลวรรณากร อธิบดีกรมสาราธารณสุขพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่
ฝ่ายแพทย์ ฝ่ายช่าง และฝ่ายเจ้าท่าไปตรวจดูเกาะขามเพื่อพิจารณาจะใช้เป็นที่ตั้งด่านกักโรคได้หรือไม่ เจ้าหน้าที่
รายงานว่าเกาะขามมีลักษณะบกพร่องไม่เหมาะสมให้บำรุงด่านเดิมที่เกาะพระไว้ใช้ก่อนจะดีกว่า โดยเกาะขามสู้เกาะ
พระไม่ได้หลายประการ เช่นในเรื่องที่จะจอดเรือการส่งและถ่ายคนโดยสารขึ้นบก เพราะเรือจอดห่างสะพานมาก บ่อน้ำ
จืดไม่มีเพียงพอ และเกาะขามมีพื้นที่ราบสัก 31 ไร่ ไม่เพียงพอจะใช้ปลูกสร้างตั้งด่านให้เข้าระเบียบได้ เป็นการลำบาก
แก่การปกครอง ค่าก่อสร้างและค่าใช้จ่ายก็จะต้องเพิ่มขึ้นอีก ถ้าจะเลือกระหว่างเกาะขามกับเกาะพระเป็นที่ตั้งด่านแล้ว
เห็นว่าเกาะพระเหมาะกว่า เพราะมีที่ปลูกสร้างดีกว่า และได้โก่นสร้างไว้ก็มากแล้ว แม้จะมีไข้จับสั่นชุมก็อาจควบคุมได้
และมีความเห็นเพิ่มเติมอีกว่า ถ้าสมทบการตรวจตราเกี่ยวกับคนต่างด้าวเข้าประเทศ กับการแพนกตรวจกักโรครวมไว้ที่
ด่านเดียวกันแล้วจะเป็นการประหยัดพระราชทรัพย์ทั้งยังสะดวกได้ผลดี และจะได้ใช้สถานที่ตลอดเวลาไม่ใช่
เพียงชั่วคราวด้วย
เสนาบดีต่างประเทศทูลเกล้าฯ ถวายบันทึกเรื่องนี้เป็นภาษาอังกฤษมา 2 ฉบับๆ 1 ว่าด้วยการที่รัฐบาลสยาม
รับรองกับทูตอังกฤษไว้อย่างแน่นอนเป็นลำดับมาว่าจะตั้งด่านนี้ภายในสันดอน อีกฉบับนึ่งเป็นความเห็นมิสเตอร์สิเวยส์
ที่ปรึกษากระทรวงการต่างประเทศว่า รัฐบาลสยามได้มีการโต้ตอบรับรองกับสถานทูตอังกฤษตั้งแต่ พ.ศ. 2459-2469
(ค.ศ. 1916-1926) ถึงเรื่องที่จะตั้งด่านกักตรวจโรคในแม่น้ำไว้แล้ว แม้ข้อรับรองนี้จะไม่ผูกพันตามกฎหมายก็ดี แต่ตาม
หลักแห่งความสัมพันธ์ระหว่างประเทศแล้วไม่ควรจะเปลี่ยนแปลง เว้นแต่จะมีเหตุผลในทางรัฐประศาสนโนบายชัดเจน
สำหรับประเด็นควรตั้งด่านกักตรวจโรคในแม่น้ำ มีเหตุผลสำคัญว่า
(1) ค่าใช้จ่าย มีค่าสร้างด่าน ค่าส่งเสบียงอาหารจะน้อยกว่าสร้างด่านที่เกาะ
(2) ในทางสาธารณสุข เรื่องที่จะตั้งด่านภายในหรือภายนอกสันดอนนั้น ควรยกให้เป็นหน้าที่ของแพทย์ผู้
ชำนาญวินิจฉัย แต่คนธรรมดามักเห็นว่าจะเป็นภัยแก่สาธารณสุขถ้าตั้งด่านที่ฝั่งแม่น้ำ ซึ่งไม่ตรงกับความเห็นของผู้
ชำนาญพิเศษสมัยนี้ ดังปรากฏในรายงานของกรมสาธารณสุขแห่งออสเตรเลีย ค.ศ. 1919 (ได้คัดข้อความมาด้วย) ซึ่ง
เป็นความเห็นที่เหมาะสำหรับท่าเรือกรุงเทพฯ โดยเกาะที่ตั้งด่านนั้นอยู่นอกสันดอนห่างกรุงเทพฯ ไม่สะดวกแก่เรือที่จะ
เข้าออก ทั้งเป็นการยากแก่เจ้าพนักงานที่จะรักษาข้อบังคับเรื่องนี้ให้เฉียบขาดโดยมิต้องอาศัยความร่วมมือจากพวกเรือ
ค้าขาย ถ้าพวกเรือไม่ได้รับความสะดวกต้องเสียเวลาและค่าใช้จ่ายมากแล้ว ก็ยากที่จะได้ความร่วมมือจากพวกเรือ ซึ่ง
เป็นผลร้ายแก่สาธารณสุข และเจ้าพนักงานก็ย่อมจะวินิจฉัยปัญหาที่สงสัยให้เป็นประโยชน์แก่พวกเรือเสมอ อันเป็น
หลักธรรมดาของเจ้าพนักงานทั่วไปทั้งในยุโรปและอเมริกา อนึ่ง นอกจากที่ได้มีการรับรองแล้วยังเป็นหน้าที่ของรัฐบาล
88
