Page 92 - b29256_Fulltext
P. 92

รัฐบาลโปรตุเกศนั้น ตอบมาว่าจะส่งพระราชบัญญัติดังกล่าวนี้ไปยังกรุงลิสบอน เมื่อได้รับอนุญาตให้ประกาศให้

                   คนในบังคับโปรตุเกสปฏิบัติตามต่อไปแล้วจะแจ้งมาให้ทราบ ต่อมาได้ตรวจดูหนังสือของผู้แทนรัฐบาลโปรตุเกศ

                   ก็หาปรากฎว่า ได้มีบอกมาอย่างไรอีกไม่”
                                                     224


                   ต่อมาในเดือนกันยายน กระทรวงมหาดไทยได้ส่งหนังสือมาขอให้เตือนและทวงถามการตอบรับในการตกลงรับ

            พระราชบัญญัติจัดการป้องกันไข้ทรพิษ พ.ศ. 2456 จากผู้แทนรัฐบาลโปรตุเกสและรัฐบาลประเทศอื่นๆ กับทาง
            กระทรวงการต่างประเทศอีกครั้ง กระทรวงการต่างประเทศจึงได้มีหนังสือตอบกลับไปใจความโดยสรุปว่า “สยามได้ตก

            ลงทำหนังสือสัญญาทางพระราชไมตรี และการค้าขายกันใหม่กับประเทศต่างๆ ที่มีผู้แทนประจำอยู่ในกรุงเทพฯ ทุก

            ประเทศนั้นทั่วแล้ว และได้มีการแลกเปลี่ยนสัตยาบันและประกาศใช้แล้ว โดยมีอยู่ 4 ประเทศ คือ อิตาลี เบลเยี่ยม

            สวีเดน และนอร์เวย์ เท่านั้น ที่ยังไม่ได้สัตยาบัน ซึ่งโดยตามสัญญาใหม่นั้น ต่อไปคนในบังคับต่างประเทศจะต้องขึ้นอยู่

            ในอำนาจศาลไทย เพราะฉะนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเตือนไปตามที่กระทรวงมหาดไทยขอมานั้นอีกแล้ว”
                                                                                             225

                      ในขณะที่ประเด็นการมีมาตรฐานการประกอบวิชาชีพการแพทย์สำหรับชาวต่างชาติที่จะสามารถขึ้น
            ทะเบียนประกอบโรคศิลป์นั้น ก็เห็นได้ว่าสยามอนุวรรตตามโลกอย่างเห็นชัดเจน ดังปรากฏในเอกสารในวันที่ 30

            เมษายน พ.ศ. 2477 กงสุลสยามประจำกรุงมะนิลา นายอี.เอ.เปอร์กินส์ (E. A. Perkins) ได้ทำหนังสือสอบถามมายัง

            กระทรวงต่างประเทศความว่า มีทันตแพทย์ชาวอเมริกันอยู่ในเมืองมนิลา มีความประสงค์จะเข้ามาประกอบกิจการใน

            กรุงเทพฯ จึงขอสอบถามว่าการจะเข้ามาประกอบการอาชีพทางทันตแพทย์ในประเทศสยามจะต้องมีการสอบไล่หรือจด

            ทะเบียนอย่างใดหรือไม่ และใคร่ขอทราบว่ากิจการประเภทนี้สำเร็จเจริญดีประการใด และกงสุลยังได้แจ้งสำทับมาอีก

            ว่าทันตแพทย์ผู้นี้เป็นเพื่อนของกงสุล ขอให้ช่วยเอื้อเฟื้อชี้แจงระเบียบการมาให้ทราบด้วย กระทรวงต่างประเทศได้รับ

            เรื่องมา จึงได้ประสานสอบถามไปยังกระทรวงมหาดไทยต่อไป
                                                              226
                      กระทรวงมหาดไทยทราบเรื่องจึงได้ตอบกลับใจความว่า เรื่องการประกอบโรคศิลปะสาขาการทำและรักษา

            ฟันนั้น พระราชบัญญัติการแพทย์ พ.ศ. 2466 ได้บัญญัติไว้ว่า “ผู้ใดประสงค์จะขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาต ให้ทำคำ

            ร้องตามแบบพร้อมด้วยประกาศณียบัตร์หรือปริญญาแสดงคุณวุฒิยื่นต่อเลขาธิการนายทะเบียน” ซึ่งจะได้นำเสนอ

            คณะกรรมการแพทย์เพื่อพิจารณา คำร้องนี้ให้ยื่นในเมื่อผู้นั้นมาตั้งภูมิลำเนาในประเทศสยามแล้ว เมื่อคณะกรรมการ



                   224  สจช., กต. 2/267. ผู้แทนรัฐบาลใดบ้างที่ยอมรับรองใช้พระราชบัญญัติ ระงับโรคระบาดและพระราชบัญญัติจัดการป้องกัน

            ไข้ทรพิษ (พ.ศ. 2469).
                   225  สจช., กต. 2/267. ผู้แทนรัฐบาลใดบ้างที่ยอมรับรองใช้พระราชบัญญัติ ระงับโรคระบาดและพระราชบัญญัติวัดการป้องกัน
            ไข้ทรพิษ (พ.ศ. 2469).
                   226  สจช., กต. 49/20 (กล่อง 3). ทันตะแพทย์ชาวอเมริกันในมะนิลาขอทราบระเบียบการที่จะเข้ามาประกอบการอาชีพทางทัน

            ตะแพทย์ในประเทศสยาม (พ.ศ. 2476 - 2477).


                                                            91
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97