Page 229 - kpi21365
P. 229
พร และอภิญญา ดิสสะมาน (2562) ที่ได้การวิจัยเรื่องความท้าทายในประเด็นธรรมาภิบาลกับการ
ขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติ โดยผลการวิจัยพบว่า การขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติในประเด็นธรรมาภิบาล
ด้านการมีส่วนร่วมเป็นด้านที่มีค่าเฉลี่ยการขับเคลื่อนอยู่ในระดับสูง แต่มีค่าเฉลี่ยของการขับเคลื่อน
ยุทธศาสตร์ชาติ ฯ อยู่ในล าดับที่ต่ าที่สุดเมื่อเทียบกับด้านอื่นๆ ซึ่งผลการวิจัยพบว่าสภาพปัญหาในการ
ท างานของหน่วยงานภาครัฐจ านวนหนี่งมาจากการขาดโครงสร้างการบริหารในระดับอ าเภอเพื่อท า
หน้าที่เชื่อมการท างานระหว่างองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นท าให้การท างานไม่มีประสิทธิภาพ และด้วย
เหตุที่การเพิ่มจ านวนบุคลากรไม่สอดคล้องกับนโยบายเรื่องการปฏิรูประบบราชการ ได้ส่งผลให้ขนาด
หรือโครงสร้างของหน่วยงานภาครัฐจ านวนหนึ่งไม่สอดคล้องกับบริบทการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบัน ซึ่ง
สอดคล้องกับแนวคิดของ Edwards III (1980) ที่กล่าวว่า โครงสร้างระบบราชการ (Bureaucratic
Structure) เป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการน านโยบายไปปฏิบัติ โดยการแบ่งส่วนงานขององค์กรและ
มาตรฐานของระเบียบการปฏิบัติขององค์กรอาจจะเป็นอุปสรรคต่อการประสานงานในการน านโยบาย
ไปปฏิบัติได้
ตัวอย่างเช่น รายงานการศึกษาวิจัยเพื่อติดตามและประเมินผลการกระจายอ านาจเสนอต่อ
ส านักงานคณะกรรมการการกระจายอ านาจ โดย คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (สยามรัฐ
ออนไลน์, 2563) มีอุปสรรคใน 2 เรื่องคือ 1) นโยบายการกระจายอ านาจในรอบ 15 ปีที่ผ่านมาไม่
ต่อเนื่อง และมีการเปลี่ยนแปลงไปตามนโยบายของรัฐบาลที่เข้ามาบริหารประเทศ กล่าวคือในช่วงปี
พ.ศ. 2540 – 2543 นโยบายของรัฐบาลมีความชัดเจน เข้มแข็ง กระตือรือร้นต่อการกระจายอ านาจ แต่
รัฐบาลในช่วงหลังจากนั้นกลับใช้นโยบายรวมศูนย์อ านาจเข้าสู่ส่วนกลาง จนถึงปี พ.ศ. 2549 เป็นต้นมา
รัฐบาลหลายชุดท างานอย่างขาดเสถียรภาพ ไม่มีนโยบายด้านการกระจายอ านาจที่ชัดเจน และมิได้
ด าเนินการผลักดันการกระจายอ านาจอย่างจริงจัง จึงปล่อยให้การกระจายอ านาจตกอยู่ในมือของ
ข้าราชการประจ าและนักการเมืองในสภาผู้แทนราษฎรที่ต่างกันดึงให้การกระจายอ านาจเดินถอยหลัง
เป็นระยะๆ 2) วิธีการกระจายอ านาจผิดพลาด ข้อมูลจากการศึกษาครั้งนี้พบว่าภารกิจส่วนใหญ่ถูกถ่าย
โอนลงไปที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นระดับล่างสุด ซึ่งก็คือเทศบาลและองค์การบริหารส่วนต าบล แต่
ในอีกด้านหนึ่ง กว่าร้อยละ 70 ของเทศบาลและองค์การบริหารส่วนต าบลในปัจจุบันมีขนาดเล็กและมี
ขีดความสามารถจ ากัด ท าให้เทศบาลและองค์การบริหารส่วนต าบล ส่วนใหญ่ไม่สามารถรับภารกิจที่
ส่วนราชการต่างๆ ถ่ายโอนลงไปได้อย่างเต็มที่ ในขณะเดียวกัน รัฐบาลและส่วนราชการที่มีหน้าที่
รับผิดชอบในด้านนี้ก็ไม่ได้สนใจที่จะยกระดับขีดความสามารถของท้องถิ่น เพื่อให้สามารถท าหน้าที่
ด าเนินภารกิจถ่ายโอนต่างๆ ได้อย่างราบรื่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการถ่ายโอนบุคลากร รายได้หรือแม้กระทั่ง
การแก้ไขกฎหมายเพื่อเพิ่มอ านาจให้ท้องถิ่นด าเนินงานได้อย่างแท้จริงปล่อยให้ท้องถิ่นตัดสินใจกันเองว่า
จะรับหรือไม่รับภารกิจอะไรไปด าเนินการ จะท าได้แค่ไหนก็สุดแล้วแต่ท้องถิ่นนั้นๆ และไม่ใช่เรื่องที่
โครงการวิจัยการติดตามการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติสู่การปฏิบัติ : 210
ยุทธศาสตร์ชาติด้านการปรับสมดุลและการพัฒนาระบบบริหารจัดการภาครัฐ
