Page 305 - kpi20858
P. 305
262
ล าดับที่ รูปทรงมนุษย์ การวิเคราะห์
ตอนพระพุทธเจ้าโปรดท้าวพกาพรหม ตามพุทธประวัติ
ครั้งหนึ่งท้าวพกาพรหมอวดอ้างอ านาจของตนว่าไม่มี
สิ่งใดลบเร้นจากทิพยจักษุของตนได้ พระพุทธองค์ทรง
ท าปาฏิหาริย์ และทรงแสดงพระธรรมเทศนา ท้าวพกา
พรหมจึงตั้งใจฟังธรรมเทศนาจนได้บรรลุเป็นพระ
18ค โสดาบัน จากภาพที่ใบหน้าท้าวพกาพรหม แสดง
อารมณ์ผ่านสีหน้าอันเศร้าสลด ท่าทางการนั่งสะท้อน
ความสิ้นหวังได้อย่างสมจริง ซึ่งต่างจากจิตรกรรมแบบ
ขนบนิยมดั้งเดิม ที่แสดงความเศร้าโศกผ่านการจัด
ท่าทางเชิงนาฏลักษณ์ ทว่าไม่ปรากฏที่สีหน้าของตัว
ละคร
ล าดับที่ รูปทรงสัตว์ การวิเคราะห์
นิทานอีสปเรื่องกระต่ายกับเต่า แสดงภาพกระต่าย
ก าลังกระโดด และเต่าที่เดินเยื้องย่าง รูปทรงทั้งสอง
น าเสนอได้อย่างสมจริงตามธรรมชาติ การจัดวาง
2ง ทิศทางของรูปทรงกระต่ายในลักษณะเส้นเฉียง สร้าง
ความรู้สึกเคลื่อนที่อย่างเร็วได้เป็นอย่างดี ด้านรูปทรง
ของเต่านั้นพระยาอนุศาสน์จิตรกร สามารถถ่ายทอด
รูปทรงได้อย่างสมจริง
นิทานอีสป เรื่อง กวางกับห้วงน ้า แสดงภาพกวาง
ก าลังยืนอยู่ในล าธาร ปรากฏสิงโตเดินย่องอยู่ที่
ด้านหลัง พระยาอนุศาสน์ จิตรกร สามารถจัดอาการ
ของสิงโตที่ก าลังเดินย่อง และซุ่มดูกวางที่ธารน ้า หวัง
3ง จะตะครุบเหยื่อ ตลอดจนความพยายามถ่ายทอด
ลักษณะทางกายภาพของกวาง และเงาของกวางที่
สะท้อนบนผิวน ้า สั่นสะเทือนจนเกิดระลอกน ้าได้
อย่างสมจริง แม้รูปทรงของสิงโต และกวางยังไม่
เหมือนจริงมากนัก ทว่าในด้านการถ่ายทอดอารมณ์
ด้วยการก าหนดท่าทางนั้นท าได้เป็นอย่างดี
