Page 175 - kpi20858
P. 175
132
ภาพกระบือหรือควายนี้ เป็นภาพสัตว์ที่อาจารย์พระเทวาฯ ท่านให้ท่าทางของสัตว์
โดยท่านอาจารย์เข้าใจ เรื่องสรีรวิทยา (Anatomy) ของสัตว์เป็นอย่างดี ท่านจึงวางน ้าหนัก
ของขา 4 ขา ได้อย่างดี เส้นแสดงกล้ามเนื้อให้เห็นก าลังของสัตว์อย่างสมบูรณ์ กล้ามเนื้อที่
คอแสดงพลังของกระบือ อาการเบิ่งมองเป็นลักษณะที่ส าคัญของกระบือ ท่า อาการส าแดง
อารมณ์และแสดงฝีมือถ่ายอารมณ์ประณีตออกมา อย่างลักษณะของศิลปะประเภทเหมือน
จริง (Realism) อย่างวิเศษด้วยเส้น 2-3เส้น เขากระบือ เส้นเงยหน้า ดวงตา เส้นสันหลัง
ตลอดจนหางกระบือ ให้ความรู้สึกอย่างเยี่ยมยอด แม้แต่เครื่องเพศของสัตว์เพศผู้ วางจังหวะ
229
ได้เหมาะสม ชั้นบรมครู
จากข้อความข้างต้น สะท้อนให้เห็นว่าพระเทวาภินิมมิตมีแนวทางการน าเอาความเส้นสาย
ที่งดงามอ่อนช้อยตามแบบฉบับของจิตรกรรมไทย มาผสมผสานกับลักษณะที่แสดงความเหมือน
จริง โดยพึ่งพาหลักวิทยาการด้านกายวิภาคจากศิลปะตะวันตก ซึ่งไม่เพียงแต่รูปทรงสัตว์เท่านั้น
แต่รูปทรงมนุษย์ ยักษ์ หรือลิง ก็ได้มีการผสานลักษณะดังกล่าวเข้าไว้ด้วยกัน ส่งผลให้เกิดการต่อ
ยอดจิตรกรรมไทย สร้างให้เกิดรูปแบบผสมผสานเพื่อให้เท่าทันกับกระแสนิยมที่เปลี่ยนแปลงใน
ขณะนั้น
4.1.4.3 ภาพประกอบ โดย เหม เวชกร
ประวัติของเหม เวชกร นั้นสามารถกล่าวถึงพอสังเขปได้ว่า เหม เวชกร เกิดเมื่อวันที่ 17
มกราคม พ.ศ.2446 บิดาชื่อ นายหุ่น มารดาคือ หม่อมหลวงส าริด พึ่งบุญ ณ อยุธยา ทว่าต่อมาบิดา
มารดาได้แยกทางกัน ชีวิตในวัยเยาว์ของเหมต้องประสบกับความยากล าบาก ต้องเปลี่ยนไปอยู่ใน
ความดูแลของผู้ปกครองใหม่ โดยเมื่อมีอายุได้ 8 ปี เหมต้องย้ายไปอยู่กับลุง คือ หม่อมหลวงแดง
ทินกร ณ อยุธยา ที่จังหวัดภูเก็ตและพระนครศรีอยุธยา ครั้งหนึ่งเหมได้ย้ายไปอยู่ในความดูแล
230
ของขุนประสิทธิ์ เวชชการ อดีตสาธารณสุข จังหวัดเพชบูรณ์ ซึ่งหนังสือของอเนก นาวิกมูล เรื่อง นัก
วาดชั้นครู ปรากฏข้อความที่กล่าวถึงเรื่องนี้ ความว่า “เลี้ยงดูผมเป็นอย่างดียิ่งในยามที่ผมตกอับ
สิ้นไร้ไม้ตอก” เหมจึงได้ปรับเปลี่ยนดัดแปลงใช้นามสกุล เวชกร อันมีที่มาจากนามสกุลของท่าน
231
ขุนประสิทธิ์ เวชชการ ในเวลาต่อมาเหมได้สมรสกับภรรยาชื่อ แช่มชื่น แต่ไม่มีบุตรด้วยกัน
ด้านการศึกษา เหมเคยศึกษาที่โรงเรียนเทพศิรินทร์และอัสสัมชันทว่าเรียนไม่จบ ชีวิตการ
ท างานของเหม เวชกรในช่วงเริ่มต้นนั้นท างานหลายอย่าง อาทิ ท างานดูแลกิจการไร่นา และท า
229 เรื่องเดียวกัน, 88
230 โอม รัชเวทย์, 100 ปี เหม เวชชกร (กรุงเทพฯ: เลเซอร์กราฟฟิค 82, 2545), 305.
231 อเนก นาวิกมูล, นักวาดชั้นครู (กรุงเทพ: เนชั่นบุ๊คส์ อินเตอร์เนชั่นแนล, 2545), 20.
