Page 124 - kpi20858
P. 124
81
พระเทวทัตได้ติดสินบนแก่ควาญช้าง เพื่อมอมเหล้าพญาช้างนาฬาคิรีจนเกิดความ
คลุ้มคลั่ง แล้วปล่อยให้ไปท าร้ายพระพุทธองค์ ขณะเสด็จพุทธด าเนินบิณฑบาตอยู่ในเมือง
ราชคฤห์ ขณะที่พญาช้างส่งเสียงกึกก้องวิ่งตรงเข้าหาพระองค์นั้น พระอานนท์วิ่งออกมา
ขวางหมายน้อมถวายชีวิต พระพุทธองค์จึงทรงใช้พุทธปาฏิหาริย์บันดาลให้พญาช้างวิ่งไป
ทางอื่นแล้วทรงแผ่เมตตาจนช้างได้สติ ทรุดกายลงยกงวงขึ้นถวายอภิวาท ทรงยกพระหัตถ์
ขวาลูบกระพองศีรษะและทรงประทานโอวาทแก่พญาช้างให้หยุดกระท าปาณาติบาต ละเลิก
ความโกรธ ไม่คิดเบียดเบียนอีกต่อไป
พุทธประวัติตอนนางจิญจมานวิกา กล่าวหาว่าพระพุทธเจ้าได้ท าให้นางตั้งครรภ์ ต่อ
หน้าเหล่าบริวารธารก านัล ท้าวสักกะซึ่งประทับบนสวรรค์เห็นปัญหาดังกล่าว จึงส่งเทวดา 4
องค์แปลงร่างเป็นหนูเข้าไปแทะท่อนไม้กลมที่นางจิญจมานวิกาซ่อนเอาไว้ใต้เสื้อผ้า เพื่อลอง
พระพุทธองค์ว่าตั้งครรภ์ให้แตกสิ้น ครั้นเมื่อความจริงปรากฏนางจิญจมานวิกาจึงถูกธรณี
สูบไปในที่สุด
นันโทปนันทะ เป็นพญานาคมีทิฏฐิมานะ มีฤทธิ์มาก ครั้งหนึ่งพระพุทธเจ้าและเหล่า
สาวกได้เหาะไปในอากาศข้ามผ่านเศียรของนันโทปนันทะโดยบังเอิญ ด้วยความโกรธ
พญานาคจึงแสดงฤทธิ์ พระพุทธองค์จึงทรงมีพุทธบัญชาให้พระมหาโมคคัลลานะไปปราบ
ทั้งสองได้แสดงฤทธิ์สู้กัน แต่นันโทปนันทะสู้ไม่ได้ในที่สุดจึงยอมแพ้และเข้าสู่ร่มพระพุทธศาสนา
สมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่โคนต้นรังใหญ่ในสภควัน ใกล้เมืองอุกกัฏฐา
ทรงตรวจดูด้วยสัพพัญญุตาญาณ ก็เห็นว่าท้าวพกาพรหมมีมิจฉาทิฏฐิ หลงเชื่อว่า พรหม
โลกนี้เที่ยง ยั่งยืน มั่นคง มีความไม่เคลื่อนเป็นธรรมดา จึงเสด็จขึ้นไปโปรด ท้าวพกาพรหม
เห็น ดังนั้นจึงเจรจาอวดอ้างอ านาจของตนว่าไม่มีสิ่งใดลบเร้นจากทิพยจักษุของตนได้ และ
ท้าทายว่าจะแปลงกายไปซ่อนตัวให้พระพุทธเจ้าจับไม่ได้ แต่ทุกครั้งที่ท้าวพกาพรหมแปลง
ตัวพระพุทธเจ้าก็ล่วงรู้ทั้งสิ้น ครั้นพระพุทธเจ้าแปลงกลายช่อนตัวบ้าง ท้าวพกาพรหมกลับมอง
หาไม่เจอเลยขอยอมแพ้ พระพุทธองค์จึงเฉลยว่าพระองค์นั้นซ่อนอยู่ในศีรษะของท้าวพกา
พรหมมาโดยตลอด พร้อมทั้งเทศนาสั่งสอนท้าวพกาพรหมจนบรรลุโสดาบัน
หลังจากเจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้เป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วนั้น ทรงเสวย
วิมุติสุขเป็นเวลา 7 สัปดาห์ โดยเรียกสถานที่ต่างๆ ที่พระพุทธองค์เสด็จไปในช่วงเวลานั้นว่า
สัตตมหาสถาน โดยในสัปดาห์ที่สอง พระองค์ทรงประทับ ณ อนิมิสเจดีย์ ทรงประทับยืนมอง
129
ต้นโพธิ์ที่พระองค์นั่งจนตรัสรู้ โดยมิได้กระพริบพระเนตรเป็นเวลา 7 วัน
129 ศูนย์ศึกษาศิลปกรรมโบราณในเอเชียอาคเนย์ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, วัดสามแก้ว, เข้าถึงเมื่อ 28
กรกฎาคม 2562 เข้าถึงได้จาก http://scaasa.org/?p=2903
