Page 127 - kpi20858
P. 127

84






                            คราชผู้มีฤทธิ์มาก  พระพุทธเจ้าชนะด้วยวิธีให้นาคคือพระโมคคัลลานเถระ   ผู้เป็นชิโนรสไป
                            แผลงฤทธิ์ทรมาน ด้วยเดชะความชนะของพระพุทธเจ้านั้น ขอชัยมงคลจงมีแด่ท่านเถิด”


                                  8. ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง พฺรัหฺมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง  ญาณา
                            คะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ “พกาพรหมผู้มีฤทธิ์

                            ส าคัญตนว่ารุ่งเรืองด้วยความบริสุทธิ์  มีมืออันอสรพิษ  คือการถือทิฏฐิผิดขบไม่วาง  พระ
                            พุทธเจ้าก็ชนะได้ด้วยวิธีคือพระญาณปรีชาดังงูพิษ  ด้วยเดชะความชนะของพระพุทธเจ้านั้น

                            ขอชัยมงคลจงมีแด่ท่านเถิด”

                                  ส่วนที่เหลือเป็นเนื้อเรื่องเกี่ยวกับพุทธประวัติในตอนต่างๆ ได้แก่ การบ าเพ็ญทุกข์

                            กิริยา,  การรับข้าวมธุปายาสของนางสุชาดา,  การแสดงโอวาทปาติโมกข์,  ตะปุสะและพัลลิ
                                                                                           132
                            กะถวายสะตุผงสะตุก้อน, แสดงธรรมแก่ปัจจวัคคีย์, ทรงชนะธิดาพญามาร ฯลฯ

                              นอกจากนี้ จุมพล เพิ่มแสงสุวรรณ ยังได้กล่าวถึงจุดประสงค์ของพระยาอนุศาสน์ที่ก าหนด

                       เรื่องราวในการวาดภาพประกอบบทคาถาพาหุงในอุโบสถวัดสามแก้วแห่งนี้ว่า  นอกเหนือจากการ

                       ระลึกถึงพุทธธรรมของพระพุทธเจ้าที่ทรงชนะหมู่มารแล้ว    อาจแสดงนัยทางสังคมและการเมืองยุค
                       สมัยนั้นร่วมด้วย กล่าวคือ ในสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าฯ ซึ่งพระยาอนุศาสน์ได้รับราชการ

                       อยู่นั้น เป็นเวลาที่สยามต้องประสบกับภาวะความไม่สงบของบ้านเมือง ทั้งจากภายในและภายนอก

                       ประเทศ ทั้งกบฏ ร.ศ.130 (พ.ศ.2455) จากความพยายามเปลี่ยนแปลงการปกครอง ตลอดจนจาก

                       การที่สยามประกาศเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1 ในปีพ.ศ.2460  และการคุกคามจากตะวันตก ดังนั้น
                       การเขียนภาพพาหุงที่อุโบสถแห่งนี้  อาจมีนัยเปรียบเทียบและสรรเสริญพระบาทสมเด็จพระมงกุฎ

                                                                      133
                       เกล้าฯ เป็นดังพระพุทธเจ้าที่ เอาชนะหมู่มารทั้งหลายได้

                              ด้านรูปแบบการน าเสนอภาพในงานจิตรกรรมฝาผนังอุโบสถวัดสามแก้วแห่งนี้  ปรากฏว่ามี
                       การใช้รูปแบบการผสมผสานจิตรกรรมประเพณีเข้ากับแนวคิดแบบตะวันตก  คือมีความพยายามใน

                       การสร้างภาพแบบเหมือนจริง ดังที่ปรากฏบนป้ายหน้าพระอุโบสถ ที่สร้างขึ้นโดยการท่องเที่ยวแห่ง

                       ประเทศไทย ความว่า “เป็นจิตรกรรมที่ผสมผสานภาพไทยโบราณ และให้แสงเงาแบบศิลปะตะวันตก

                       แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของศิลปะตะวันตกที่คนไทยสมัยนั้นรับเข้ามาผสมผสานกับศิลปะ”  ประกอบ
                                                                                                134
                       กับบทความของ จุมพล เพิ่มแสงสุวรรณ ที่กล่าวถึงเรื่องรูปแบบ เอาไว้ดังนี้



                           132  จุมพล  เพิ่มแสงสุวรรณ, อุโบสถวัดสามแก้ว จินตภาพของศิลปกรรมไทยประยุกต์: ยุคสยามใหม่, เข้าถึง

                       เมื่อ 23 กรกฎาคม 2562 เข้าถึงได้จาก https://www.silpa-mag.com/art/article_26286
                           133  เรื่องเดียวกัน.
                           134  การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, ป้ายหน้าพระอุโบสถ วัดสามแก้ว จังหวัดชุมพร
   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132