Page 72 - kpi20764

ปัญหาการปรับปรุงกฎหมายที่มีผลใช้บังคับอยู่ตามแนวทางปฏิรูปประเทศไทยตามรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ด้านกฎหมายและกระบวนการยุติธรรม: การเสริมประสิทธิภาพ
ด้านการคุ้มครองของผู้ให้ข้อมูล (Whistleblower) ที่เกี่ยวข้องกับการทุจริต การกระทำาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และการใช้อำานาจไม่ถูกต้องซึ่งกระทบต่อประโยชน์สาธารณะ 71
2.2 แนวคิดที่รัฐต้องให้ความคุ้มครองผู้ให้ข้อมูลแก่รัฐ

เมื่อ “ประโยชน์สาธารณะ” มีลักษณะเป็นนามธรรม เป็นสภาวะ
ลำาบาก ซึ่งเกิดขึ้นจากสถานการณ์ที่ปัจเจกชนหลายคนกระทำาการ

โดยไม่ขึ้นต่อกันและพิจารณาประโยชน์ส่วนตนอย่างสมเหตุสมผล
แต่กลับทำาให้ทรัพยากรใช้ร่วมกันอันจำากัดหมดไปในท้ายที่สุด แม้ว่า

จะเป็นที่ชัดเจนว่ามันไม่ใช่ผลประโยชน์ในระยะยาวของทุกคนหากเกิด
26
เหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น สภาวการณ์ดังกล่าวจะทำาให้ทุกคนเสียประโยชน์
หากยังคงนิ่งเฉย เนื่องจากทุกคนไม่มีแรงจูงใจที่จะปกป้องผลประโยชน์

ส่วนรวม และเพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมและสร้างแรงจูงใจให้ร่วมกันรักษา
ประโยชน์สาธารณะดังกล่าว มาตรการการคุ้มครองการเปิดเผยข้อมูล

เกี่ยวกับการกระทำาความผิดเพื่อรักษาประโยชน์สาธารณะให้คงอยู่จึง
จำาเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องถูกกำาหนดขึ้น โดยมาตรการคุ้มครองผู้ให้ข้อมูล
แก่รัฐจะเป็นเครื่องมือสำาคัญในการคุ้มครองความปลอดภัยในชีวิตร่างกาย

ทรัพย์สิน หรือความชอบธรรมที่บุคคลนั้นพึงได้รับและในขณะเดียวกัน
ย่อมเป็นปัจจัยที่ส่งเสริมให้บุคคลมีความกล้าหาญที่จะออกมาให้ข้อมูล

มากขึ้นด้วย จึงอาจพิจารณาแนวความคิดที่รัฐต้องสร้างมาตรการการให้
27
ความคุ้มครองแก่ผู้ให้ข้อมูลได้ ดังนี้

26
สภาวะดังกล่าวได้รับการอธิบายในบทความทรงอิทธิพล ชื่อ "โศกนาฏกรรมของสาธารณ
สมบัติ" เขียนขึ้นโดยการ์เร็ตต์ ฮาร์ดิน และได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในวารสารไซแอนซ์ในปี
ค.ศ. 1968 โปรดดู http://science.sciencemag.org/content/sci/162/3859/1243.full.pdf
27
ศศินา เงยวิจิตร. 2550. การคุ้มครองผู้ให้ข้อมูลแก่รัฐ. วิทยานิพนธ์. หลักสูตรนิติศาสตร
มหาบัณฑิต. คณะนิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. น. 14-16.

inside_WhistleBlower_c1(cs5).indd 71 13/2/2562 16:41:40