Page 238 - kpi20764

ปัญหาการปรับปรุงกฎหมายที่มีผลใช้บังคับอยู่ตามแนวทางปฏิรูปประเทศไทยตามรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ด้านกฎหมายและกระบวนการยุติธรรม: การเสริมประสิทธิภาพ
ด้านการคุ้มครองของผู้ให้ข้อมูล (Whistleblower) ที่เกี่ยวข้องกับการทุจริต การกระทำาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และการใช้อำานาจไม่ถูกต้องซึ่งกระทบต่อประโยชน์สาธารณะ 237

โดยกำาหนดวัตถุประสงค์ของการให้ข้อมูล รวมทั้งลักษณะ ความหมาย
ของข้อมูล ผู้ให้ข้อมูล กระบวนการเปิดเผยข้อมูลอันเป็นระบบและ

เชื่อมโยงมาตรการคุ้มครองผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแส ตลอดจนการชดเชย
ความเสียหายที่ได้รับเนื่องจากการเปิดเผยข้อมูลนั้น

ด้วยเหตุดังกล่าว ประเทศไทยจึงควรคำานึงและพัฒนาแนวคิด
หลักเกณฑ์การเป็นผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแสให้เป็นที่แพร่หลายมากยิ่งขึ้น
ทั้งนี้ จะต้องมีกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแส

โดยเฉพาะเพื่อนำามาใช้เป็นหลักในการให้ข้อมูลหรือเบาะแสและคุ้มครอง
ผู้เปิดเผยข้อมูลหรือให้เบาะแส และในส่วนของหลักเกณฑ์การ ให้ข้อมูล

ของข้าราชการต่อหน่วยงานของตนอาจเป็นการนำาเอาหลักการให้ข้อมูลไป
เพิ่มเติมในกฎหมายที่กำาหนดหลักเกณฑ์การบริหารงานบุคคลไว้โดยเฉพาะ
อยู่แล้วเพื่อให้มีความชัดเจนมากยิ่งขึ้นในการให้ข้อมูลต่อไป

4.1.1 นิยามของข้อมูลหรือเบาะแส

สำาหรับประเทศไทยนั้น เมื่อพิจารณาวัตถุประสงค์การให้ข้อมูล
หรือเบาะแสของประเทศไทย พบว่าการเป็นผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแส
ทั้งกรณีบุคคลทั่วไปให้ข้อมูลต่อภาครัฐและกรณีข้าราชการให้ข้อมูล

ต่อหน่วยงานของตนจะให้ข้อมูลเพื่อตรวจสอบการใช้อำานาจรัฐให้อยู่ใน
กรอบความชอบธรรมเป็นสำาคัญ จึงเห็นได้ว่าแนวคิดการเป็นผู้ให้ข้อมูล

หรือเบาะแสยังไม่ครอบคลุมถึงประโยชน์สาธารณะในลักษณะอื่นๆ เช่น
เดียวกับหลักเกณฑ์การให้ข้อมูลแก่รัฐในกฎหมายต่างประเทศที่ได้ให้
ความหมายการให้ข้อมูลให้รวมถึงเรื่องความปลอดภัยสาธารณะหรือ

การรักษาสิ่งแวดล้อม เป็นต้น และการกำาหนดนิยามข้อมูลตามกฎหมาย
257

257 ศศินา เงยวิจิตร. 2550. การคุ้มครองผู้ให้ข้อมูลแก่รัฐ. วิทยานิพนธ์. หลักสูตร
นิติศาสตรมหาบัณฑิต. คณะนิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. น. 109.

inside_WhistleBlower_c4(cs5).indd 237 13/2/2562 16:11:36