Page 258 - kpi19903

223

ว่างงานแฝงในพื้นที่ชนบท เมื่อคนในพื้นที่ชนบทย้ายเข้าไปหางานท าในเขตเมือง คนเหล่านี้มีแนวโนมที่จะไม่ไป
ใช้สิทธิ์เลือกตั้งเพิ่มมากขึ้น (Verba, Nie, & Kim, 1978) นอกจากนี้ การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระดับต่ า

ของคนที่อาศัยในเขตเมืองสามารถอธิบายได้จากทฤษฎีการกระจายความรับผิดชอบ (Theory of diffusion

of responsibility) หรือ ซึ่งเป็นทฤษฎีทางจิตวิทยาสัง Bystander effectคม (John M. Darley & Latane,
1968)อธิบายได้ว่า คนเมือง โดยฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของประชากรสูง จะไม่จ าเป็นต้องมี

ความรับผิดชอบทางสังคมมากนัก และ ลักษณะการลงคะแนนเสียง มักจับมือใครดมไม่ได้ ว่าใครไปเลือกใคร

มา ดังนั้น สัดส่วนไม่ไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง และ สัดส่วนไม่ประสงค์ลงคะแนนจึงพบมากในพื้นที่สังคมเมือง ในทาง
กลับกันพื้นที่ชนบทซึ่งมีความหนาแน่นของประชากรต่ า จะง่ายต่อการสังเกตเห็นว่าใครไม่ไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง

หรือพฤติกรรมการเลือกตั้งของแต่ละคนเป็นอย่างไร (G. Harkins & Latané, 1998)

ดังนั้นจึงตั้งสมมติฐานการวิจัยดังนี้
H1: ความเป็นเมืองสัมพันธ์เชิงบวกกับสัดส่วนไม่ไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง

H2: ความเป็นเมืองสัมพันธ์เชิงบวกกับสัดส่วนไม่ประสงค์ลงคะแนน

ควำมเป็นเมืองและกำรแบ่งขั้วทำงกำรเมือง (Political polarization)

ในประเทศไทยการแบ่งแยกทางการเมืองระหว่างเมืองและชนบทสามารถเห็นได้ชัด เห็นได้จากพรรค

การเมืองที่ได้รับความนิยมของคนเมืองและคนชนบทมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยส าคัญ ซึ่งเป็นผลมาจากการ
มีอุดมการณ์ทางการเมืองที่แตกต่างกัน (Roy, Perrella, & Borden, 2015) บุคคลที่มีอุดมการณ์ทางการเมือง

เป็นไปในทางเดียวกันจะมีแนวโน้มเลือกพรรคการเมืองเดียวกัน ท าให้เกิดอัตลักษณ์ทางสังคมของกลุ่มคนขึ้น

โดยกลุ่มคนที่มีความคิดคล้ายกันรวมตัวกัน เรียกว่า กลุ่มใน (in-group) ในขณะที่สมาชิกในกลุ่มมักต่อต้าน
สมาชิกที่อยู่ภายนอกกลุ่ม (out-group) หรือที่เรียกว่า กลุ่มนอก (Duell & Valasek, 2017)

การศึกษาเรื่องการแบ่งขั้วทางการเมืองที่ผ่านมาพบว่า คนที่มีถิ่นอาศัยในเขตเมืองจะสนับสนุนพรรค
ประชาธิปัตย์ ในขณะที่คนที่มีถิ่นอาศัยในเขตชนบทจะสนับสนุนพรรคเพื่อไทย อัตลักษณ์ทางสังคมของคนสอง

กลุ่มมีความชัดเจนอย่างเห็นได้ชัด กลุ่มที่สนับสนุนพรรคประชาธิปัตย์โดยเฉพาะคนกรุงเทพฯ มักดูถูกกลุ่ม

ผู้สนับสนุนพรรคเพื่อไทย (อภิชาต สถิตนิรามัย, ยุกติ มุกดาวิจิตร, & นิติ ภวัครพันธุ์, 2556b)
การแบ่งแยกของถิ่นที่อยู่อาศัยและอุดมการณ์ทางการเมืองน าไปสู่การเกิดขึ้นของกลุ่มสนับสนุนทาง

การเมืองต่างๆ เช่น พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (กลุ่มคนเสื้อเหลือง) และ แนวร่วมประชาธิปไตย

ต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (กลุ่มคนเสื้อแดง) (Ahmed & Bhatnagar, 2008) การก าหนดนโยบายสาธารณะ
ของแต่ละพรรคการเมืองอาจเป็นเหตุผลหลักของการน าไปสู่การแบ่งขั้วทางการเมืองที่รุนแรง พรรคเพื่อไทย

ได้รับการสนับสนุนอย่างมากผ่านนโยบายประชานิยม ซึ่งนโยบายนี้ดึงดูดความสนใจคนชนบทที่มีสถานภาพ

ทางเศรษฐกิจและสังคมต่ า ในขณะที่พรรคประชาธิปัตย์ได้รับความนิยมจากคนเมืองซึ่งมีสถานภาพเศรษฐกิจ
และสังคมที่สูงกว่า คนเหล่านี้จะค านึงถึงเสถียรภาพและการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นหลัก (อภิชาต สถิตนิรามัย

et al., 2556b)