Page 88 - kpi18630

“ลุงรู้จักคุ้นเคยกับพ่อมานาน น่าจะติติงพ่อบ้างว่าสิ่งไหนควรท�าไม่ควร
ท�า”
“เรื่องแบบนั้นพ่อแกรู้ยิ่งกว่ารู้ อะไรดี อะไรชั่ว เขาแยกแยะได้หมด ลุงไม่

จ�าเป็นต้องสอนเขาหรอก” ลุงเดชให้เหตุผลในข้อกังขาของผมแล้วเบี่ยงเบนไปเรื่อง
อื่นที่ตัวเองยังห่วงกังวล “น�้าก�าลังจะท่วมบ้าน พ่อแกน่าจะกลับมาดูแลลูกเมียบ้าง”
“เมื่อวานโทร.บอกผมแล้วว่าจะเดินทางกลับมาวันนี้แหละ”
“มาก็ดี จะได้เจอหน้าเจอตากัน เห็นหายต๋อมไปสองอาทิตย์แล้ว”
ในตอนสายของวันเสาร์พ่อกลับมาด้วยรถเก๋งมือสองที่พ่อซื้อต่อมาจาก

เพื่อนต�ารวจนายหนึ่งหลังจากสอบเลื่อนต�าแหน่งขึ้นเป็นร้อยต�ารวจตรีได้ส�าเร็จ
อย่างน้อยมันก็เพิ่มความมีสง่าราศีให้พ่อได้บ้าง ดีกว่าขับกระบะคันเขียวโทรมๆ
เหมือนตอนเป็นนายดาบ เหตุผลที่พ่อเปลี่ยนรถใหม่เพราะเห็นว่าตัวเองเดินทางออก

ต่างจังหวัดบ่อยๆ จ�าเป็นต้องมีรถที่มีสภาพค่อนข้างไว้ใจได้สักคัน
หลังจากพ่อเอารถเข้าจอดในบ้านได้สักพัก ผมเห็นลุงเดชเดินตัดสนามสวน
หย่อมมากลางแดด ตั้งใจจะมาเจอหน้าพ่อซึ่งก�าลังเอนตัวลงนอนผึ่งลมอยู่บนโซฟา
ไม่ทันที่ลุงเดชจะเข้ามานั่ง พ่อรีบชิงถามขึ้นก่อน
“ปีนี้เราเจองานหนักอีกหรือเปล่าไม่รู้นะ”

“ยังบอกไม่ได้หรอกหมวดวุฒิ น�้าเหนืออาจจะถูกปล่อยลงมามากกว่านี้
เพราะคนที่อยู่ข้างบนเขาเดือดร้อนเหมือนกันถ้าบ้านเรือนถูกน�้าท่วมขังนานๆ ยัง
เข็ดไม่หายเลยกับการขนข้าวของหนีน�้า” ลุงเดชให้เกียรติเรียกชื่อพ่อเสียโก้หรู หลัง

จากปรับเปลี่ยนสถานภาพจากนายดาบมาเป็นนายร้อย
“มาคิดอีกที ผลร้ายจากน�้าท่วมคราวนั้นมีคนได้รับความเสียหายกันถ้วน
หน้า โดยเฉพาะหมู่บ้านที่อยู่ริมแม่น�้าโดนเข้าไปเต็มๆ แต่ผลดีมันมีอยู่นะ” พ่อค้าง
ค�าพูดเอาไว้ลอยๆ ก่อนยืดหลังขึ้นพิงพนักโซฟาแล้วบอกผมไปชงกาแฟมาให้ลุงเดช
สักถ้วย

“น�้าท่วมมีแต่ข้อเสียหาย ยังจะมีข้อดีอีกหรือ” ลุงเดชย้อนถามแล้วหัวเราะ
จนมองเห็นตีนกาแผ่กางเป็นริ้วๆ อยู่ตรงหางตา

87
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ

01-288 Power of Thai People_Edit.indd 87 21/3/2561 BE 10:00