Page 83 - kpi18630
P. 83
ประสีประสาสักเท่าไรกับเรื่องเหล่านี้ แต่พอโตขึ้นมาอยู่มัธยมผมเริ่มรับรู้และเข้าใจ
ในระบบราชการว่ามีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลและแก่งแย่งแข่งขันกันแสวงหาผล
ประโยชน์อย่างน่าละอาย
จุดนี้เองที่ค้างคาใจพ่อและกลายเป็นปมปัญหาให้ผมต้องขบคิดเรื่อยมา
มีอยู่ครั้งหนึ่งสมัยที่พ่อยังเป็นต�ารวจอยู่ทางภาคใต้ วันนั้นได้รับค�าสั่งให้
ปฏิบัติหน้าที่ในการตั้งด่านตรวจจับรถบรรทุกที่ขนไม้เถื่อนออกจากป่ายามค�่าคืน
พ่อเรียกให้รถหยุดแล้วท�าการตรวจค้นและพบว่าไม้เหล่านั้นขนย้ายมาไม่ถูกต้อง
ตามกฎหมาย คนขับรถกลับไม่รู้สึกไม่สะทกสะท้านอะไร อ้างว่าเขาเป็นเด็กของ
นักการเมืองใหญ่ แต่พ่อไม่ยอม
“จะเป็นเด็กของใครไม่ส�าคัญ ถ้าท�าผิดกฎหมายบ้านเมืองต้องถูกจับหมด
โดยไม่มีข้อยกเว้น”
วันรุ่งขึ้นนักการเมืองคนดังกล่าวขับรถเก๋งยี่ห้อหรูมาปรากฏตัวบนโรงพัก
ในชุดสูทสุดเท่เพื่อขอประกันตัวลูกน้องที่ถูกจับกุมอยู่ในห้องขัง เขาเดินเชิดหน้าตรง
เข้าไปหาผู้ก�ากับในห้องท�างานโดยไม่สนใจไยดีนายต�ารวจหน้าไหน สักพักผู้ก�ากับ
รีบออกมาสั่งให้ปล่อยตัวผู้ต้องขัง นักการเมืองผู้มีอิทธิพลเดินตามมาชี้หน้าพ่อแล้ว
กล่าวข่มขู่ด้วยถ้อยค�าอาฆาตแค้น “จ�าเอาไว้ มึงโดนแน่”
การปฏิบัติงานในหน้าที่อันดีงามของพ่อแทนที่จะได้รับการยกย่องชื่นชม
แต่กลับถูกต�าหนิติเตียนว่าจับไม่ดูตาม้าตาเรือ ทั้งๆ ที่พ่อได้ท�าหน้าที่ของตัวเอง
ถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่าง หน�าซ�้ายังโดนเหยียบย�่าเกียรติภูมิจนไม่เหลือค่าของ
ความเป็นคน
ผมมาตรึกตรองเรื่องนี้อยู่หลายครั้งหลายหน พร้อมตั้งค�าถามถึงความเที่ยง
ธรรมว่ามันอยู่ตรงไหนกันแน่.... เจ้านายของพ่อเป็นเจ้าหน้าที่รัฐ มีศักดิ์ศรีในความ
เป็นพลเมืองเท่าเทียมกันกับคนอื่นๆ แต่ท�าไมต้องใช้ยศและใช้อ�านาจกดขี่ผู้น้อย
อย่างไร้ความเป็นธรรม....
บางครั้งผมปล่อยให้ความคิดเหล่านี้ลอยวนอยู่ในสมองอย่างไร้ทางออก
82 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 82 21/3/2561 BE 10:00