Page 78 - kpi18630
P. 78
“เจอแล้ว! เดี๋ยวพ่อขอกลับไปท�างานก่อนนะลูก ลูกกลับไปท�าหน้าที่ของ
ตัวเองต่อนะ” กรณ์บอกพร้อมเดินกลับไปทางหลอดทดลอง แต่ดูเหมือนจะยังไม่
ลืมหน้าที่ของผู้เป็นพ่อ “อย่าเข้ามาในห้องนี้ถ้าพ่อไม่อนุญาตนะ”
...ความสุขนั้นสั้นนัก
“ครับ” ทอมมัสยิ้มพลางนึกในใจว่าสักวันเขาจะเข้ามาในห้องนี้อีกครั้ง
...เมื่อวันที่เขาเปลี่ยนหน้าที่ที่ต้องกระท�า
“ดูเหมือนกรณ์จะสอนลูกได้ดีนะ”
วันรุ่งเอ่ยเมื่อเห็นทอมมัสก้มหน้าก้มตาท�าการบ้านในห้องนอน เธอยิ้มและ
ตั้งใจจะเก็บความลับที่ไม่คิดจะบอกใครไว้กับตัวไปตลอดกาล
บางทีกรณ์ก็ต้องตระหนักถึงหน้าที่ของพ่อบ้าง ไม่ใช่หมกมุ่นอยู่กับงาน
เพียงอย่างเดียว เช่นเดียวกับหน้าที่ของเธอที่ต้องท�าให้สัมพันธภาพของครอบครัว
เชื่อมชิดสนิทกัน
...คุ้มค่ากับที่ลงทุนเอาเฟืองไปซ่อนจริงๆ
ทอมมัสลองอ่านบทกลอนวิชาภาษาไทยที่เป็นการบ้านอีกครั้ง และมั่นใจ
แล้วว่าเป็นวรรคจบที่ลงตัวที่สุด
...ทุกคนย่อมมีหน้าที่ของตัวเอง
...ฝนเองก็เช่นกัน
พิรุณโปรยร่วงหล่นจากฟากฟ้า หล่นร่วงมาตรงเวลาทุกเช้าค�่า
เสียงหยาดฝนบรรเลงเป็นประจ�า คือหน้าที่ต้องกระท�าของพิรุณ
77
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 77 21/3/2561 BE 10:00
