Page 86 - kpi18343
P. 86
กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการสร้างความปรองดอง
ก ร ณี ศึ ก ษ า ใ น ต่ า ง ป ร ะ เ ท ศ
จิตใจ ส่วนกรณีของประเทศไฮติก็กำหนดให้คณะกรรมการค้นหาความจริงนำเสนอ
มาตรการที่เหมาะสมในการเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ ทั้งการฟื้นฟูศักดิ์ศรีของเหยื่อ
และครอบครัวของเหยื่อ และนำเสนอมาตรการในการเยียวยาทางวัตถุ (เช่น ค่าเสียหาย)
ที่เหมาะสมตามสถานการณ์ โดยต้องชอบด้วยกฎหมายและหลักแห่งความยุติธรรม
หรืออย่างกรณีของเกาะโซโลมอน ซึ่งกำหนดให้คณะกรรมการค้นหาความจริงมีหน้าที่
ต้องช่วยฟื้นฟูศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของเหยื่อ และเสริมสร้างความปรองดอง
โดยต้องให้โอกาสเหยื่อได้กล่าวถึงความทุกข์ทรมานที่ตนได้รับตลอดช่วงของการเกิด
ความรุนแรง ยิ่งกว่านั้น คณะกรรมการยังต้องให้โอกาสผู้กระทำความผิดมาเล่า
ประสบการณ์ของตนเอง และยังจะต้องสร้างบรรยากาศให้เกิดความปรองดองเพื่อให้
เหยื่อและผู้กระทำความผิดได้พูดคุยกันด้วย
(2) กำหนดรายละเอียดในการเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ
บทบัญญัติบางประเทศ นอกจากจะกำหนดให้คณะกรรมการค้นหา
ความจริงมีอำนาจในการกำหนดมาตรการและข้อเสนอแนะแล้ว ยังมีการกำหนด
รายละเอียดในการเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบเพื่อเป็นกรอบในการดำเนินการเรื่อง
การเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบให้แก่คณะกรรมการค้นหาความจริงด้วย โดยจะมี
การกำหนดกรอบในประเด็นต่างๆดังต่อไปนี้
- การกำหนดขอบเขตของผู้ที่จะได้รับการเยียวยา : การนิยามคำว่า
“เหยื่อ” (Victim)
บทบัญญัติในหลายประเทศได้กำหนดนิยามไว้ว่าบุคคลที่ได้รับ
ผลกระทบอย่างไรบ้างถึงจะได้ชื่อว่าเป็น “เหยื่อ” ที่จะได้รับการเยียวยา เช่น กรณี
ของประเทศเคนยา กำหนดให้ เหยื่อ หมายถึง “บุคคล หรือกลุ่มบุคคลที่ได้รับความ
ทุกข์ทรมาน จากการสูญเสียหรือความเสียหายอันเนื่องมาจากการกระทำ หรือ
งดเว้นการกระทำอันเป็นการละเมิดสิทธิซึ่งรับรองไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งประเทศ
เคนยา บทบัญญัติแห่งกฎหมาย หรือกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ หรือ
กฎหมายอาญาระหว่างประเทศ” ซึ่งคล้ายๆ กับกรณีของประเทศฟิจิ ซึ่งกำหนดให้
เหยื่อ หมายถึง “บุคคล หรือกลุ่มบุคคลที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากความเสียหายไม่ว่า
จะเป็นทางร่างกาย หรือจิตใจ หรือความสูญเสียทางเศรษฐกิจอันเนื่องมาจาก
การกระทำ หรือการงดเว้นการกระทำ หรือการกระทำอันเป็นความผิดที่มีเหตุจูงใจ
สถาบันพระปกเกล้า
77
