Page 252 - kpi16607
P. 252
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
ผลของธรรมาภิบาลต่อการพัฒนาประเทศ
ก่อนอื่นขอตั้งคำถามว่าทำไมต้องมีการพัฒนาประเทศ ผู้ที่เข้ามาปกครอง
ประเทศมักคิดถึงอะไรบ้างและในฐานะประชาชน เราคิดว่าประเทศจำเป็นต้อง
พัฒนาเพื่ออะไร คำตอบที่ได้มาจะเป็นเรื่องของความเป็นอยู่ที่ดี “ความกินดี
อยู่ดี” นั่นคือเรื่องของเศรษฐกิจจะเป็นประเด็นสำคัญ ทำอย่างไรจะมีรายได้
พอเพียง ยั่งยืน นอกจากนั้นการอธิบายคำว่า “อยู่ดี”
หมายความกว้างไปถึง
การมีสุขภาพที่ดี นั่นคือต้องได้รับการบริการสาธารณะที่ดี สามารถจ่ายได้ เข้าถึง
การบริการด้านสาธารณะสุขในยามเจ็บป่วยได้อย่างเสมอภาค
อย่างไรก็ตาม เหตุผลเหล่านี้ไม่เพียงพอที่จะทำให้คนเรามีความสุขที่ยั่งยืน
สิ่งที่เป็นที่พึงปรารถนาและสมควรให้เกิดขึ้นคือคุณภาพสังคมที่ไม่เพียงเป็น
การพัฒนาทางเศรษฐกิจและคุณภาพชีวิตของประชาชนแต่ยังรวมถึงความมั่นคง
ยั่งยืนของเรื่องเหล่านี้ และรวมความสัมพันธ์ของผู้คน การอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข
244 ไม่เลือกปฏิบัติ ไม่แปลกแยก มีความไว้วางใจ รวมกลุ่มทำงานเพื่อส่วนรวม
คนเล็กคนน้อยก็มีความสุข ทำให้ทรัพยากรถูกใช้มาเพื่อประโยชน์สังคมอย่าง
เหมาะสม มีการเสริมสร้างความเข้มแข็ง ศักยภาพของประชาชนให้สามารถ
ดำเนินการตามความต้องการของตนเอง นั่นคือผลพวงของการมีธรรมาภิบาล
ที่ทำให้ทรัพยากรของชาติถูกใช้เพื่อประโยชน์สาธารณะอย่างแท้จริง มิถูกนำไปสู่
ความมั่งคั่งของนักการเมือง หรือผู้ปกครอง ด้วยเหตุนี้การพัฒนาที่คำนึงถึง
การอยู่รอดของมนุษยชาติในระยะยาวที่เรียกว่า การพัฒนาอย่างยั่งยืน
(Sustainable Development) จึงเป็นผลของการมีคุณภาพสังคมและเมื่อเป็นเช่นนี้
คนส่วนน้อยมีโอกาสเข้าถึงทรัพยากรและความยุติธรรมเช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่
ความขัดแย้งจึงลดลง เกิดความเป็นธรรมในสังคม (Social Justice) ที่เสียงของ
คนทุกกลุ่มมีการได้ยินโดยผู้นำหรือผู้ปกครอง และได้รับการจัดสรรทรัพยากร
จัดการผลประโยชน์อย่างเป็นธรรม ในที่สุดความสันติสุขอย่างสถาพร
(Sustainable Peace) จึงจะเกิดขึ้นได้ เมื่อนั้นการพัฒนาประเทศที่คำนึงถึง
ประโยชน์ของผู้คนในระยะยาวจึงเกิดขึ้นได้ จากการมีธรรมาภิบาลที่เป็นต้นทาง
ของกระบวนการพัฒนาประเทศ โดยมีกลไกขับเคลื่อนที่สำคัญที่ทำให้กลไกนี้
หมุนเป็นพลวัตอย่างรวดเร็ว คือกระบวนการประชาธิปไตย (Democratization)
สถาบันพระปกเกล้า
