Page 141 - kpi16607
P. 141

ดุลอำนาจ   ในการเมืองการปกครองไทย





                   วัฏจักรของวิกฤติการเมืองที่ตามด้วยการรัฐประหารอีกครั้งหรือไม่เมื่อไร ดังนั้น

                   เราจึงควรเริ่มกระบวนการคืนดี-ปรองดองเท่าที่จะทำได้ไปพลาง ๆ แม้จะไม่เข้ากับ
                   ตำรับตำรามากนัก แต่ก็หวังว่าความคืบหน้าในเรื่องการคืนดี-ปรองดองจะช่วย
                   ในการแปลงเปลี่ยนความขัดแย้งและการเข้าสู่ความร่วมมือกันอันจำเป็นต่อ

                   การพัฒนาสันติภาพเชิงบวก

                         คำว่าคืนดีในพจนานุกรมหมายความว่า “โกรธกันแล้วกลับดีกัน” ส่วน

                   คำว่าปรองดองหมายความว่า “ออมชอม, ประนีประนอม, ยอมกัน, ไม่แก่งแย่ง
                   กัน, ตกลงกันด้วยความไกล่เกลี่ย, ตกลงกันด้วยไมตรีจิต” การคืนดี-ปรองดอง

                   ถือเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างสรรค์สันติภาพ (peacebuilding) เชิงบวก ซึ่งมุ่ง
                   พิจารณาและแก้ไขสาเหตุทางเศรษฐกิจ สังคมและการเมืองของความขัดแย้ง
                   เพื่อการอยู่ร่วมกันที่สงบสุขและมีเสถียรภาพ การสร้างสรรค์สันติภาพมีมิติ
                   ทางการเมืองที่รวมถึงการพัฒนาการปกครองของกฎหมาย (rule of law ซึ่งบางครั้ง

                   ก็แปลว่าหลักนิติธรรม) และการสร้างสถาบันการปกครองที่มีความชอบธรรมและ
                   มีสภาพขึ้นต่อประชาชน (legitimacy and democratic accountability) เป็นต้น    133
                   อีกทั้งมีมิติทางสังคมที่รวมถึงการเยียวยาบาดแผลทางจิตใจ ความยุติธรรมเปลี่ยน

                   ผ่านและการชดเชย การสานเสวนาในทุกระดับ และการพัฒนาภาคประชาสังคม
                   ที่สามารถแทนผลประโยชน์ที่หลากหลายและท้าทายอำนาจรัฐได้โดยสันติวิธี
                   เป็นต้น 1


                         มีความพยายามที่จะนิยามสารัตถสำคัญของการคืนดี-ปรองดอง  เช่น
                                                                                   2
                   “การคืนดีหมายถึงกระบวนการที่ภาคีความขัดแย้งเข้าสู่การประนอมความขัด

                   แย้งระหว่างกัน” หรือ “การปรองดองคือความพร้อมที่จะมีความสัมพันธ์อย่าง
                   สันติบนพื้นฐานความร่วมมือ” การนิยามการปรองดองอาจเน้นบางด้าน เช่น
                   ในด้านความคิดความเชื่อ เราอาจนิยามการปรองดองว่าหมายถึง “การที่คน

                   ส่วนใหญ่ในสังคมเปลี่ยนแรงจูงใจ เป้าหมาย ความเชื่อ ทัศนคติ และอารมณ์


                   
   1   ดูเรื่อง peacebuilding ได้ที่ https://en.wikipedia.org/wiki/Peacebuilding
                       2   Tamar Hermann 2004. “Reconciliation: Reflections on the Theoretical and
                   Practical Utility of the Term.” In From Conflict Resolution to Reconciliation, ed. Yaacov
                   Bar-Siman-Tov, pp. 44-46. Oxford: Oxford University Press.




                                                                                   สถาบันพระปกเกล้า
   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146