Page 247 - kpi12821

ณรงค์เดช สรุโฆษิต

113
โดยแนะนำหรือสนับสนุนผู้สมัครเลือกตั้งในตำแหน่งสาธารณะ” รัสเซีย
“วัตถุประสงค์พื้นฐานของพรรคการเมืองได้แก่...การเสนอผู้สมัครหรือบัญชีรายชื่อ
ผู้สมัครในการเลือกตั้ง...” อิสราเอล “พรรคการเมือง...แสดงเป้าประสงค์ทาง
114
การเมืองและสังคมในสภาผู้แทน (Knesset) โดยผู้แทนของพรรค” อินโดนีเซีย
115
“พรรคการเมือง...พยายามเพื่อให้บรรลุผลประโยชน์ของสมาชิกพรรคของชาติ และ
ของรัฐผ่านการเลือกตั้งทั่วไป” เคนย่า “พรรคการเมือง...เสนอผู้สมัครเข้ารับการ
116
เลือกตั้งรัฐสภา” และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เยอรมนีที่เป็นต้นแบบหลายอย่างของ
117
กฎหมายพรรคการเมืองไทยได้บัญญัติไว้ในมาตรา 2 (2) ของกฎหมายพรรคการเมืองว่า
“สถานะพรรคการเมืองตามกฎหมายย่อมสิ้นสุดลง หากสมาคมหรือการรวมกลุ่ม

ดังกล่าวมิได้ส่งสมาชิกลงสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรแห่ง
สหพันธ์หรือสภาผู้แทนมลรัฐเป็นเวลา 6 ปี” ซึ่งในประเด็นนี้ ศาลรัฐธรรมนูญแห่ง
สหพันธ์รัฐเยอรมนีเคยวินิจฉัยไว้แล้วว่า ไม่ขัดต่อรัฐธรรมนูญ 118

ดังนั้น กฎหมายพรรคการเมืองของหลายประเทศจึงบัญญัติให้การไม่ส่ง
สมาชิกลงสมัครรับเลือกตั้ง ส.ส. เป็นเหตุให้พรรคการเมืองนั้นต้องสิ้นสภาพ เลิก ยุบ
หรือถูกถอนชื่อออกจากทะเบียนพรรคการเมือง ฯลฯ แต่ทั้งนี้ ยังมีความแตกต่างในเรื่อง 1
ระยะเวลาหรือจำนวนครั้งที่พรรคการเมืองไม่ได้เข้าร่วมในการเลือกตั้ง บางประเทศ

กำหนดให้รวมไปถึงการเลือกตั้งท้องถิ่น บางประเทศกำหนดจำนวนขั้นต่ำของเขตเลือกตั้ง
ที่ต้องส่งลงสมัคร หรือแม้แต่บางประเทศก็บัญญัติเงื่อนไขให้เข้มงวดมากยิ่งขึ้นอาทิ
การกำหนดว่าต้องมีสมาชิกพรรคชนะการเลือกตั้งได้เป็น ส.ส. หรือต้องได้รับจำนวน

คะแนนเสียงเกินกว่าจำนวนขั้นต่ำ ไม่ว่าจะเป็นของพรรคการเมืองเองในระบบเลือกตั้ง
แบบสัดส่วน และ/หรือของผู้สมัครในนามของพรรคในระบบเลือกตั้งแบบแบ่งเขต ดังมี
รายละเอียดแสดงไว้ในตารางที่ 4 ในหน้าถัดไป

113 South Korea: Political Parties Act 2005, art. 2; นอกจากนี้ มาตรา 44 (1) 2 ของกฎหมายฉบับ
เดียวกัน ยังถือเป็นเหตุให้เพิกถอนพรรคการเมืองออกจากทะเบียน หากมิได้เข้าร่วมการเลือกตั้ง ส.ส. เป็นเวลา
4 ปีอีกด้วย
114 Russia: Federal Law No. 95-FZ of July 11, 2001 on Political Parties, art. 3 – 4; โดยมาตรา
41 (3) c. ของกฎหมายฉบับนี้ถือเป็นเหตุให้ยุบพรรคการเมืองที่ไม่เข้าร่วมการเลือกตั้ง
115 Dan Avnon, “Parties Laws in Democratic Systems of Government,” The Journal of
Legislative Studies, (Vol. 1 No.2, Summer 1995), น. 290.
116 Indonesia: Political Parties Act No. 31/2002, art. 1.
117 Kenya: The Constitution of Kenya, 1969 (as Amended to 1997), art. 123.,และ ACT NO. 10
of 2007 – Political Parties Act, art.2 และ art. 26.
118 BVerfGE 3, 383 (403), อ้างถึงใน Jörn Ipsen, เรื่องเดิม, น. 201 – 202.