Page 146 - kpi12821
P. 146

แนวทางปรับปรุงกฏหมายเกี่ยวกับการยุบพรรคการเมือง




                        อนึ่ง นอกเหนือจากการพิจารณาคดีอาญาข้างต้น ยังมีอีกกรณีที่อาจมีการ

                   เพิกถอนสิทธิทางการเมืองของประชาชนได้ นั่นก็คือ เมื่อศาลรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์
                   พิพากษาเพิกถอนสิทธิขั้นพื้นฐานของบุคคลผู้ใช้สิทธิขั้นพื้นฐานในทางที่เป็นปฏิปักษ์ต่อ
                   หลักการพื้นฐานตามรัฐธรรมนูญ ศาลอาจสั่งให้เพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง สิทธิในการลง
                                                                           222
                   สมัครรับเลือกตั้ง และสิทธิในการดำรงตำแหน่งสาธารณะด้วยก็ได้  การพิจารณาคดี
                   เช่นนี้ ถือเป็นอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์แต่เพียงองค์กรเดียว โดยมีวิธี

                   พิจารณาคดีเป็นการเฉพาะตามที่บัญญัติไว้ในกฎหมายว่าด้วยศาลรัฐธรรมนูญแห่ง
                         223
                   สหพันธ์  อันเป็นหลักประกันการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชนทั้งในแง่องค์กร
                   และในแง่วิธีพิจารณาที่ไม่ย่อหย่อนไปกว่ามาตรฐานการคุ้มครองสิทธิในคดีอาญาเลยที

                   เดียว ทั้งนี้ เท่าที่ผ่านมา เคยมีการฟ้องคดีการเพิกถอนสิทธิขั้นพื้นฐานต่อศาล
                   รัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์เพียง 2 คดีเท่านั้น อันได้แก่ คดีรองประธานคนที่สองของพรรค
                   SRP และคดีหัวหน้าบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ Deutsche Nationalseitung ซึ่งศาล
                   ก็ยกฟ้องทั้งสองคดีเพราะเห็นว่าพฤติการณ์ยังไม่ร้ายแรงถึงขนาดที่ถือว่าเป็นการใช้สิทธิ
                   ขั้นพื้นฐานในทางที่เป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐธรรมนูญ 224



         11























                      222   GG. § 18; BVerfGG, § 13 (3) และ § 39 (2).

                      223   BVerfGG, §§ 36 – 42; BVerfGE 11, 282 อ้างถึงใน David P. Currie, เรื่องเดิม, น. 214, 219
                      224   BVerfGE 11, 282 และ BVerfGE 38, 23 ตามลำดับ; โปรดดู Jochen A. Frowein, “How to Save
                   Democracy From Itself,” เรื่องเดิม, น. 201 – 202; ทั้งนี้ เป็นข้อมูลถึง ค.ศ. 2004 โปรดดู Marten Burkens
                   แก้ไขเพิ่มเติมโดย Jan van Schagen และแปลโดย Kath Starsmore, “The Federal Republic of
                   Germany,” ใน L. Prakke et. al., Constitutional Law of 15 EU member states, (Deventer: Kluwer
                   Legal Publishers, 2004) น. 357.
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151