Page 358 - kpiebook67020
P. 358
357
การถูกแทรกแซงทางธุรกิจจากผู้อื่น กฎหมายอนุญาตให้ผู้เสียหายสามารถ
ด�าเนินการร้องเรียนและฟ้องร้องต่อศาล อย่างไรก็ตาม แม้กฎหมาย
จะอนุญาตให้มีการฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายได้ แต่กระบวนการในการยื่นฟ้อง
ที่ต้องอาศัยเวลาและมีค่าใช้จ่ายจ�านวนมาก ท�าให้เกิดข้อจ�ากัดในกรณี
ที่มีการฟ้องร้องของผู้เสียหายหรือผู้บริโภค การฟ้องร้องไม่คุ้มกับค่าใช้จ่าย
และค่าเสียเวลาที่เกิดขึ้น อีกทั้งในทางแพ่งไม่ได้ก�าหนดค่าเสียหายเอาไว้
ท�าให้ผู้เสียหายส่วนมากเลือกที่จะไม่ฟ้องร้องเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม
และปล่อยให้เรื่องดังกล่าวผ่านไป
• ระยะเวลาอายุความในการฟ้องร้องในการรวบรวมหลักฐานสั้นเกินไป
(มาตรา 70 ก�าหนดไว้ว่าถ้าไม่ได้น�าคดีสู่ศาลภายใน 1 ปี ให้สิทธิในการน�าคดี
สู่ศาลเป็นอันสิ้นไป) ซึ่งระยะเวลา 1 ปีนั้นไม่เพียงพอในการเก็บรวบรวม
พยานหลักฐานเพื่อยื่นฟ้องคดีได้ (ชัญญา ปัญญาก�าพล, 2564) ขณะที่
ต่างประเทศก�าหนดไว้ที่ 4-5 ปี
• มาตรา 72 ของกฎหมายก�าหนดให้ผู้ประกอบธุรกิจที่มีอ�านาจเหนือตลาด
มีความผิดต่อเมื่อสามารถพิสูจน์ได้ว่าใช้อ�านาจดังกล่าวไปในทางมิชอบ
ผู้เสียหายจึงต้องพิสูจน์ให้ศาลเห็นว่ามีการกระท�าอันเป็นการผูกขาดเกิดขึ้น
อย่างไร และผลของการกระท�านั้นท�าให้ผู้เสียหายได้รับความเสียหาย
เป็นจ�านวนเท่าใด ท�าให้หลายครั้งผู้ประกอบธุรกิจที่ได้รับความเสียหาย
ตัดสินใจที่จะไม่ด�าเนินคดีกับผู้ละเมิดกฎหมาย เพราะขั้นตอนและ
กระบวนการในการพิสูจน์ความผิดกระท�าได้ยาก ต้องอาศัยหลักฐาน
ระยะเวลาและค่าใช้จ่ายจ�านวนมากในการด�าเนินการ
