Page 29 - kpiebook66025

29

ได้เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมีการปฏิรูปทางการเมือง มีการให้อ�านาจแก่สภาผู้แทนภูมิภาค

ในการเสนอร่างกฎหมายที่เกี่ยวกับท้องถิ่น มีบทบาทในการตรวจสอบอันเป็น
8
เครื่องแสดงถึงการกระจายอ�านาจไปสู่ท้องถิ่นอย่างแท้จริง อีกทั้งอ�านาจทั้ง 3 ฝ่าย
มีการตรวจสอบถ่วงดุลซึ่งเป็นไปตามระบอบประชาธิปไตย

2) รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย

รัฐธรรมนูญของประเทศอินโดนีเซีย ปี 1945 (Undang - Undang Dasar 1945
หรือ UUD’45) เป็นกฎหมายพื้นฐานฉบับแรกที่ประกาศใช้มาตั้งแต่ประกาศเอกราช

ในปี 1945 จนกระทั่งปัจจุบัน โดยก�าหนดให้อินโดนีเซียใช้รูปแบบการปกครอง
แบบรัฐเดี่ยว มีประธานาธิบดีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารและประมุขของประเทศ ในปี 1949

อินโดนีเซียมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับที่สองเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 1949
ส�าหรับรัฐธรรมนูญฉบับที่สองได้ประกาศให้อินโดนีเซียเป็นสหพันธ์สาธารณรัฐ และ

เรียกชื่อประเทศว่า “สหรัฐอินโดนีเซีย” (United State of Indonesia) ในปี 1950
อินโดนีเซียได้ประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับที่สาม ก�าหนดให้อินโดนีเซียกลับไปใช้ระบบ

การปกครองแบบสาธารณรัฐเช่นเดิม และในปี 1959 ประธานาธิบดีสุการ์โนได้ประกาศ
ให้น�าเอารัฐธรรมนูญฉบับปี 1945 กลับมาใช้เช่นเดิมซึ่งเป็นมติเอกฉันท์จากสภาที่ปรึกษา

ประชาชน จนกระทั่งปัจจุบันที่อินโดนีเซียยังมีการใช้รัฐธรรมนูญฉบับปี 1945 แม้ว่า
9
ผ่านวิกฤตการเมือง เกิดการรัฐประหารยึดอ�านาจ แต่อินโดนีเซียก็ยังคงยึดรัฐธรรมนูญ

ฉบับเดิมในการปกครองประเทศ

ตั้งแต่ปี 1959 เป็นต้นมานั้น อินโดนีเซียได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญฉบับ

ปี 1945 ทั้งหมด 4 ครั้ง การแก้ไขแต่ละครั้งได้สร้างความเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้าง
ของสถาบันทางการเมืองในอินโดนีเซีย ได้แก่ ครั้งที่ 1 ในปี 1999 ครั้งที่ 2 ในปี 2000

ครั้งที่ 3 ในปี 2001 และครั้งที่ 4 ในปี 2002 โดยครั้งสุดท้ายเป็นการแก้ไขถึงประเด็น
ที่มาของประธานาธิบดีซึ่งจะต้องมาจากการเลือกตั้งจากประชาชนโดยตรงเท่านั้น

8 สิริพรรณ นกสวน สวัสดี, การเปลี่ยนผ่านไปสู่ประชาธิปไตยเปรียบเทียบ, น.77 - 79.
9 อรอนงค์ ทิพย์พิมล, สถาบันการเมืองในประเทศอาเซียนบวกสาม สาธารณรัฐอินโดนีเซีย
(กรุงเทพ ฯ : ศูนย์วิจัย ดิเรก ชัยนาม, 2557), น. 8 - 9.