Page 30 - kpiebook66025
P. 30
30 การรวมกลุ่มในรัฐสภาเพื่อกิจกรรมทางการเมืองของรัฐสภาอินโดนิเซีย
รัฐธรรมนูญในปัจจุบันประกอบด้วย 16 หมวด 37 มาตรา โดยมีสาระ 3 ส่วน คือ
(1) อารัมภบท (2) เนื้อหา และ (3) ข้อก�าหนดช่วงเปลี่ยนผ่านและข้อก�าหนดเพิ่มเติม
การแก้ไขเพิ่มเติมในครั้งที่ 4 ปี 2002 ได้ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางด้าน
โครงสร้างการเมืองการปกครองอินโดนีเซีย ดังต่อไปนี้
1. อ�านาจอธิปไตยของประชาชนไม่ได้ถูกใช้ผ่านสภาที่ปรึกษาประชาชน
แบบที่เกิดขึ้นในยุคสุฮาร์โต ซึ่งสภาที่ปรึกษาประชาชนมีอ�านาจเหนือ
สถาบันการเมืองอื่น ๆ
2. สภาที่ปรึกษาประชาชนมีหน้าที่ขอบเขตจ�ากัด
3. สภาที่ปรึกษาประชาชนมาจากการประกอบขึ้นของสมาชิกสภาผู้แทน
ราษฎรและสภาผู้แทนภูมิภาค ซึ่งมาจากการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน
4. สภาผู้แทนภูมิภาคเป็นตัวแทนจากทุกจังหวัดของอินโดนีเซีย โดยท�าหน้าที่
ในการร่วมอภิปรายกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสิทธิในการปกครองตนเองและ
ผลประโยชน์ของท้องถิ่นเท่านั้น และยังดูแลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าง
ส่วนกลางกับส่วนภูมิภาคในเรื่องงบประมาณ การจัดการทรัพยากรธรรมชาติ
ภาษี การศึกษาและศาสนา เป็นต้น
5. ประธานาธิบดีและรองประธานาธิบดีต้องมาจากการเลือกตั้งจากประชาชน
โดยตรง ด�ารงต�าแหน่งวาระละ 5 ปีได้เพียง 2 สมัยติดต่อกันเท่านั้น
6. รัฐบาลและประธานาธิบดีมีสิทธิเสนอร่างกฎหมายต่อสภาที่ปรึกษาประชาชน
7. ศาลรัฐธรรมนูญถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อพิจารณาความชอบด้วยกฎหมาย โดยเฉพาะ
ประเด็นปัญหาเกี่ยวกับการเมือง
8. มีการสนับสนุนให้มีการกระจายอ�านาจไปสู่ท้องถิ่น และท้องถิ่นมีบทบาท
ในรัฐสภามากขึ้น
9. มีการเพิ่มเติมบทบัญญัติด้านสิทธิมนุษยชนเพื่อให้สอดคล้องกับหลัก
สิทธิมนุษยชนตามปฏิญญาสากล
