Page 33 - kpiebook66004

33

เพิราะพิรรคการเมืองสามารถเชื�อมโยงกับัฐานเสียงที�เป็นประชาชน และเชื�อมโยงกับัอำนาจรัฐ ที�สามารถสร้าง

การเปลี�ยนแปลงของทั�งนโยบัายและผลลัพิธิ์์ต่าง ๆ ของประเทศูได้
โดยเฉพิาะพิรรคการเมืองที�มีเสียงสนับัสนุนจากกลุ่มของประชาชนที�มีอุดมการณี์และแนวทางที�ชัดเจน

แล้ว การก่อตั�งพิรรคการเมืองเพิื�อให้ได้ที�นั�งมากพิอในสภา เพิื�อเป็นตัวแทนเสียงของกลุ่มประชาชนเหล่านั�น เพิื�อ
นำเสียงสะท้อนและความต้องการของประชาชนไปปฏิิบััติจริง ให้เห็นผลลัพิธิ์์ที�เป็นรูปธิ์รรมจึงเป็นเรื�อง

ที�สมเหตุสมผล และมีความเป็นไปได้ แม้ว่าจะมีผู้ชุมนุมและนักกิจกรรมที�ไม่เห็นด้วยกับัแนวทางการเมืองแบับั
พิรรคการเมือง และมองว่าพิรรคการเมืองไม่ได้เป็นตัวแทนของพิวกเขา เพิราะแม้ว่าในคำประกาศูของพิรรค
79
ในหลายครั�ง จะเอ่ยและอ้างถึงถึงขบัวนการ 15-M ตลอดมา เพิื�อทำให้ผู้สนับัสนุนขบัวนการเข้าใจว่าพิรรคการเมืองนี�

เป็นเป็นตัวแทนเสียงของพิวกเขาในการเมืองในระบับัหรือการเมืองเชิงสถาบััน แต่ขณีะเดียวกันพิรรคก็ไม่สามารถ
บัอกได้ว่าเป็นพิรรคที�เป็นเฉพิาะของ 15-M ทั�งนี�ก็เพิราะพิรรคนั�นต้องพิูด “ในนามของประชาชน” นั�นก็หมายถึง

ประชาชนทั�งหมด ที�มีสิทธิ์ิ�เลือกตั�งและอาจเลือกลงคะแนนให้พิรรค ไม่ได้หมายความเพิียงแค่กลุ่มที�เข้าร่วมกับั

15-M เพิียงกลุ่มเดียว เพิราะก็เป็นเรื�องธิ์รรมดาที�กลุ่มคนหลายกลุ่มมาทำงานร่วมกันจะมีความเห็นที�แตกต่าง
กัน แม้แต่เรื�องของการบัริหารงานแบับัแนวราบั หรือการบัริหารงานแบับัแนวดิ�ง หรือบันลงล่าง แน่นอนว่าการ

มีสถาบัันทางการเมืองอย่างพิรรคการเมืองนั�นต้องมีลำดับัชั�นของโครงสร้าง แต่กลุ่มที�ต้องการความเท่าเทียมใน
การบัริหารก็ยืนยันถึงหลักการ เป็นต้น 80

ดังนั�น การปรับัตัวเข้ามาในสนามทางเมืองในรูปแบับัของสถาบััน จึงไม่สามารถทำตามแต่ความต้องการ
ของกลุ่มใดกลุ่มหนึ�ง หรือขบัวนการใดขบัวนการหนึ�งได้ การพิยายามให้ได้คะแนนเสียงจึงต้องพิยายามที�จะ

รวบัรวมคนกลุ่มอื�น ๆ เข้าไปด้วยให้ได้มากที�สุด แต่ปัญหาก็จะตกลงมาอยู่ที�ว่า หากรวบัรวมผู้คนจากมากมาย

หลายกลุ่มที�มีความหลากหลายแล้ว จะสามารถรักษาข้อเสนอและอุดมการณี์ที�ก่อกำเนิดมาตั�งแต่แรกได้หรือไม่
หากจะต้องลดทอนความเข้มข้นของอุดมการณี์และข้อเสนอของพิรรคลงไป แล้วจะทำให้สูญเสียฐานเสียงที�ก่อตั�งมา

หรือไม่ และจะเกิดความขัดแย้งของแนวทางของผู้คนในพิรรคหรือไม่ หากเกิดแล้วจะแก้ไขปัญหาอย่างไร ฯลฯ
ปัญหาเหล่านี�จึงตามมาเมื�อนำขบัวนการในรูปแบับั autonomy เข้าสู่ความเป็นสถาบัันทางการเมือง ที�ต้องเลือก

แนวทางที�ชัดเจน และเป็นตัวแทนของประชาชนที�มีความแตกต่างหลากหลาย เพิราะความคาดหวังของผู้สนับัสนุนนั�น
ก็จะแตกต่างหลากหลายไปด้วย การที�บัอกว่า “พิรรคเป็นของทุกคน” หรือ การพิูด “ในนามของทุกคน” เป็นองค์รวมนั�น

จึงเกิดขึ�นได้ยาก

3.2.3 ปัญหาขอุงการเปลี�ยนผู้่านสู่สถาบัันทางการเมือุง

หลังจากที�พิรรคโปเดมอสได้ก่อตั�งขึ�น ก็ได้เกิดการจัด “สมัชชาพิลเมือง” (citizen assembly) ที�เรียกว่า

Vistalegre I ของพิรรคขึ�นเพิื�อเป็นการแถลงนโยบัายและกิจกรรมของพิรรค และยังเป็นการเปิดโอกาสให้สมาชิกพิรรค
ได้มีส่วนร่วมในการเสนอความคิดเห็น และร่วมลงมติถึงทิศูทางของพิรรคว่าจะดำเนินแนวทางของพิรรคไปใน

ทิศูทางใด ทั�งยังเปิดโอกาสให้ประชาชนนั�นสามารถเสนอแนวทางและนโยบัายได้ และยังมีการให้ลงคะแนนเพิื�อ
เลือกหลักการทางการเมือง โครงสร้าง และแนวทางเกี�ยวกับัจริยธิ์รรม (ethical) ของพิรรคได้ ซึ�งทุกคนที�ลงทะเบัียน

ร่วมงานสามารถลงคะแนนได้ ซึ�งพิรรคโปเดมอสนั�น ได้ออกตัวว่าเป็นพิรรคของทุกคน จึงพิยายามที�จะสร้างเครื�องมือ

79 Ibid., 232–34.

80 Ibid., 251–52.