Page 50 - kpiebook65072

49

หรือดำาเนินการต่าง ๆ เพื่อเติมเต็มให้บุคคลสามารถอุปโภคสิทธิในเสรีภาพ
ของร่างกายได้

สำาหรับสิทธิในความปลอดภัยของร่างกาย (Right to Security
of a Person) เป็นสิทธิที่มีลักษณะและเนื้อหาที่เกี่ยวโยงกับสิทธิในเสรีภาพ

ของร่างกายอย่างมาก จนมีความเห็นขององค์คณะบางแห่ง เช่น ศาลสิทธิมนุษยชน
44
แห่งยุโรป ที่เห็นว่าไม่สามารถแยกสิทธิทั้งสองออกจากกันได้ อย่างไรก็ดี
คณะกรรมาธิการสิทธิมนุษยชน (Human Rights Committee) ได้รับรองว่า

สิทธิในความปลอดภัยของร่างกายเป็นสิทธิที่สามารถแยกพิจารณาได้
และหมายถึงพันธกรณีของรัฐที่จะคุ้มครองศักดิ์ศรีในเนื้อตัวร่างกายของบุคคล

ด้วยการดำาเนินการหรือออกมาตรการต่าง ๆ เพื่อมิให้รัฐหรือเอกชนกระทำาการใด ๆ
45
อันเป็นผลให้เกิดการละเมิดต่อศักดิ์ศรีในเนื้อตัวร่างกายของบุคคล ดังนั้น
ประเทศไทยจึงมีพันธกรณีในการเคารพและคุ้มครองสิทธิในความปลอดภัยของ

ร่างกายบุคคลในลักษณะดังกล่าวด้วย

2. สิทธิที่จะมีชีวิต

บุคคลที่ถูกทรมานหรือถูกกระทำาให้สูญหายอาจได้รับผลกระทบ
ต่อสิทธิที่จะมีชีวิต โดยกติกา ICCPR บัญญัติไว้ชัดเจนในข้อ 6 ว่า
“มนุษย์ทุกคนมีสิทธิที่จะมีชีวิตมาแต่กำาเนิด สิทธินี้ต้องได้รับการคุ้มครอง

โดยกฎหมาย บุคคลจะต้องไม่ถูกทำาให้เสียชีวิตโดยอำาเภอใจ”
46
สิทธิที่จะมีชีวิต (Right to Life) ได้รับการยอมรับว่าเป็นสิทธิมนุษยชน

ขั้นพื้นฐานที่สุดที่บรรจุไว้ในตราสารระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชน เนื่องจาก
ความสามารถในการอุปโภค สิทธิที่จะมีชีวิตเป็นปัจจัยพื้นฐานในการที่มนุษย์คนหนึ่ง

44 Supra Note 30, para. 123.
45 Mojica v. Dominican Republic, Communication No.449/1991, UN Human
Rights Committee (HRC), (1991), paras 5.3-5.4.
46 Supra Note 11, ICCPR, Art. 6.

inside_ .indd 49 14/9/2565 11:15:01