Page 196 - kpiebook65071
P. 196
195
สิทธิในความเป็นส่วนตัวนั้นได้ถูกล่วงลำ้า แต่การล่วงลำ้านั้นยังมีความได้สัดส่วน
กล่าวคือประโยชน์ที่บุคคลอื่นได้รับนั้นมีนำ้าหนักมากกว่าความเป็นส่วนตัว
ที่เสียไป
4.4.2 การสร้างสมดุลระหว่างความเป็นส่วนตัวและสิทธิ
ในการได้รับการฟื ้นฟูกับประโยชน์สาธารณะ
สิทธิที่จะถูกลืมนั้นมีรากฐานประการหนึ่งจากสิทธิในการฟื้นฟู
สภาพที่รับรองถึงสิทธิของเจ้าของข้อมูลในการร้องขอให้มีการลบประวัติ
ที่ปรากฏในฐานข้อมูลตำารวจแห่งชาติที่ไม่ได้ถูกตัดสินว่ามีความผิด หรือ
เป็นประวัติที่เป็นเพียงการกล่าวหาเนื่องจากมีเหตุต้องสงสัยว่าบุคคลดังกล่าว
294
ได้กระทำาผิดเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อสิทธิที่จะถูกลืมนั้นถูกจำากัดได้ด้วย
ประโยชน์สาธารณะ (ดังที่มาตรา 33 วรรคสองของพระราชบัญญัติคุ้มครอง
ข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 บัญญัติว่าความใน (มาตรา 33) วรรคหนึ่ง
มิให้นำามาใช้บังคับกับการเก็บรักษาไว้เพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้เสรีภาพ
ในการแสดงความคิดเห็นในกรณีเป็นการจำาเป็นเพื่อการปฏิบัติหน้าที่
ในการดำาเนินภารกิจเพื่อประโยชน์สาธารณะของผู้ควบคุมข้อมูลส่วน
295
บุคคล ด้วยเหตุนี้ จึงเกิดความท้าทายว่าการสร้างความสมดุลระหว่างสิทธิ
ในความเป็นส่วนตัวและประโยชน์สาธารณะนั้นจะเกิดในทางปฏิบัติได้อย่างไร
294 โปรดดูรายละเอียดในหัวข้อ 2.1.2.1 ในบทที่ 2.
295 พระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 มาตรา 33 วรรคสอง ประกอบ
มาตรา 24 (4).
