Page 195 - kpiebook65071
P. 195
194 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
4.4.1.2 ประโยชน์ในการเข้าถึงยังอาจมีอยู่หากการเข้าถึง
ยังคงมีประโยชน์
อย่างไรก็ตาม มีข้อสังเกตว่าข้อมูลที่ถูกเผยแพร่นั้นอาจจำาเป็น
ที่จะต้องถูกคงให้สามารถเข้าถึงได้ในช่วงเวลาหนึ่งไม่ได้หมายความว่าเมื่อเวลา
พ้นผ่านไปแล้วจะต้องมีการลบหรือทำาลายข้อมูลส่วนบุคคลในทันที CJEU
ในคดี Camera di Commercio di Lecce v. Manni แสดงให้เห็นถึง
ความท้าทายในทางปฏิบัติของข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวมโดยทะเบียนสาธารณะ
ของบริษัทซึ่งเป็นข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวมอยู่ในฐานข้อมูลของรัฐเพื่อประโยชน์
สาธารณะ เช่น เพื่อให้บุคคลภายนอกที่จะทำาธุรกรรมกับบริษัทสามารถ
ตรวจสอบสถานะและข้อมูลของบริษัทได้ ในกรณีนี้ประโยชน์สาธารณะ
มีนำ้าหนักมากกว่าความเป็นส่วนตัวโดยมิได้เป็นกรณีของการแทรกแซง
ที่ไม่ได้สัดส่วน
ในกรณี Re Credit Bureau (Singapore) Pte Ltd PDPC
ของประเทศสิงคโปร์ พบว่า ระยะเวลาห้าปีนั้นสอดคล้องกับระยะเวลา
การแสดงข้อมูลเกี่ยวกับการล้มละลายตามหน่วยงานรัฐด้านการล้มละลาย
SG PDPC มองว่า ระยะเวลาการเก็บรักษาข้อมูลส่วนบุคคลเป็นเวลาห้าปีนั้น
สามารถช่วยให้สถาบันการเงินมีข้อมูลเกี่ยวกับประวัติด้านเครดิตของบุคคล
ซึ่งอาจเป็นผู้กู้ที่เป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาให้สินเชื่อ และการเก็บรักษา
ข้อมูลเกี่ยวกับการล้มละลายนั้นยังมีความสมเหตุสมผลด้านธุรกิจ
คดี Camera di Commercio di Lecce v. Manni และกรณี
Re Credit Bureau (Singapore) Pte Ltd เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่า
ข้อมูลส่วนบุคคลที่เป็น “ประโยชน์ต่อการสอบตรวจสอบ” เพื่อประโยชน์
ในการทำาธุรกรรมของบุคคลทั่วไปหรือการตรวจสอบเครดิตทางการเงินนั้น
อาจมีนำ้าหนักมากกว่าการคุ้มครองสิทธิในความเป็นส่วนตัวได้ กล่าวคือ
