Page 220 - kpiebook65043
P. 220
220 สรุปการประชุมวิชาการ
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 23
ประชาธิปไตยในภูมิทัศน์ใหม่
ที่กำหนดให้หน่วยงานที่ต้องทำงานร่วมกันต้องเสนองบประมาณบางโครงการร่วมกัน
แต่การบูรณาการดังกล่าวก็เป็นเพียงการบูรณาการเชิงเอกสารเท่านั้น เพราะสุดท้ายเมื่อต้อง
ปฏิบัติงานก็ยังคงแยกกันทำ นอกจากนี้ อีกส่วนหนึ่งที่จะต้องทำก็คือการให้กลไกที่มีอยู่ใน
ภาคส่วนอื่นเกิดระบบการทำงานร่วมกันอย่างเป็นระบบระเบียบอย่างต่อเนื่อง ตลอดจน
ต้องสนับสนุนการทำงานเชิงพื้นที่ให้ประสบความสำเร็จโดยผ่านการกระจายอำนาจให้ได้
ทั้งนี้ การสร้างกลไกในเชิงพื้นที่ให้ประสบความสำเร็จนั้น ควรจะต้องมีการดำเนินการ
ดังนี้
1) รัฐส่วนกลางต้องปรับเปลี่ยนบทบาท อำนาจ และหน้าที่ของตนเอง โดยจะต้องมี
การทบทวนว่ารัฐส่วนกลางจะไม่ทำอะไรบ้าง และต้องตั้งคำถามกับตัวเองจริง ๆ ว่าส่วนกลาง
จะมีไว้ทำอะไร ส่วนภูมิภาคควรมีขอบเขตอำนาจเพียงใด และท้องถิ่นควรมีหน้าที่และอำนาจ
ในการดำเนินการเรื่องใดบ้าง
2) การสร้างกลไกความร่วมมือเชิงพื้นที่ให้เกิดขึ้น โดยจะต้องสร้างความเป็นสถาบัน
ของกลไกความร่วมมือ โดยการสร้างกลไกความร่วมมือเชิงพื้นที่นั้น จะต้องประกอบด้วย
- การสร้างการสานเสวนา โดยให้แต่ละหน่วยงานที่ต้องทำงานร่วมกันได้มี
ปฏิสัมพันธ์กันบ่อย ๆ และการเสวนาที่สำคัญก็คือการเสวนาเชิงยุทธศาสตร์ ที่สำคัญ
การเสวนาเช่นนี้จะเป็นไปด้วยดีถ้าหากอยู่บนฐานข้อมูล และจะต้องมีการสร้างข้อมูล
เชิงพื้นที่ด้วย
- การสร้างหน่วยกลางในการนำเอากลไกต่าง ๆ มาพบปะสังสรรค์กัน
หรือเกิดปฏิสัมพันธ์กันอย่างต่อเนื่อง เช่น อาจมีการจัดกิจกรรมร่วมกัน จัดประชุม ฯลฯ
และถ้าหากมีการประชุมแล้วได้ข้อสรุปเกี่ยวกับโครงการ ก็จะต้องมีการผลักดันโครงการ
โดยผู้ประกอบการเชิงนโยบายต้องเป็นคนผลักดัน
ทั้งนี้ วสันต์ได้ทิ้งท้ายถึงประเด็นเกี่ยวกับกฎระเบียบโดยมองว่าหลายประเทศ
การตรากฎระเบียบจะมีลักษณะเป็นเพียงแนวปฏิบัติ (Guideline) แต่ไม่ใช่หลักกฎหมาย
แต่ประเทศไทยก็บัญญัติเรื่องดังกล่าวไว้ในพระราชบัญญัติ ทำให้มีการแก้ไขยากและกลายเป็น
อุปสรรค
สุดท้ายนี้ มานิตย์ จุมปา ได้กล่าวถึงแนวทางการปรับปรุงกฎหมายให้มีความยืดหยุ่น
และเหมาะสมกับการใช้แก้ไขปัญหาภาวะวิกฤต โดยสะท้อนภาพการตรากฎหมายเพื่อจัดการ
สรุปการประชุมกลุ่มย่อยที่ 4 มีการวิเคราะห์ในหลายประเด็น เช่น การหาจุดคุ้มทุน และจะต้องมีการตรากฎหมาย
กับภาวะวิกฤตตามกรอบรัฐธรรมนูญ คือ
1) การตรากฎหมายตามรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันจำเป็นจะต้องมีการรับฟังความเห็น
เพียงเท่าที่จำเป็นเท่านั้น ตลอดจนจะต้องมีการประเมินผลสัมฤทธิ์ของกฎหมายเพื่อทำเป็น
แนวทางในการตรากฎหมาย
